Pochodzenie: obraz został zadedykowany przez autora Zdzisławowi Jachimeckiemu (1882-1953). Był on wybitnym muzykologiem, profesorem UJ, autorem pionierskich opracowań z dziejów muzyki polskiej. Zdzisław oraz jego żona Zofia (1886-1973), barwna postać epoki Młodej Polski (później wybitna tłumaczka literatury pięknej), należeli do grona bliskich przyjaciół Pankiewicza i jego żony Wandy z Lublińskich Waydlowej (zob. J.Dmochowska, W kręgu Pankiewicza. Wspomnienia i listy 1908-1940, Kraków 1963; J. Iwaszkiewicz, Portrety na marginesach, Warszawa 2004).
Porównaj z:
- Widok portu w Saint-Tropez, Aukcja Agra-Art, 22 III 2020, poz. kat. 74;
- Łodzie w porcie Saint-Tropez, Aukcja Agra-Art, 14 VI 2015, poz. kat. 93.
W latach 1908-1911 artysta wraz z żoną spędzał ferie lub wakacje w Saint-Tropez. Namalował wtedy dość liczne widoki starego portu i nabrzeża. Oferowany obraz powstał późnym latem 1908 r., gdy na południe Francji Pankiewicz pojechał po raz pierwszy wprost z Bretanii. Malarz, urzeczony ożywionym ruchem portowym, wyraźnie bawił się i zmagał z motywem, modyfikując kompozycję, przybliżając lub oddalając łodzie, różnicując ich ilość i ustawienie, kierując nieoczekiwanie ujęcie, zmieniając format. Ulegał również urodzie światła południa Francji, pragnąc uchwycić i oddać wiernie jego natężenie i blask w grach barwnych na płótnie. Rzeczony obraz przez swą kompozycję z fragmentem basenu portowego z kamiennym falochronem na tle odległych wzgórz zatoki, rozbudowaną ujęciem nabrzeża z domami miasteczka, należy do serii podjętej już w 1908 r. i kontynuowanej w 1909 (por. Józef Pankiewicz. Życie i dzieło. Artyście w 140. rocznicę urodzin, MN w Warszawie, Warszawa 2006, s. 49, nr kat. I/110-111 oraz późniejsze - s. 58-61, nr kat I/131-136).
Oferowany obraz jest innym rozwiązaniem kompozycyjnym i kolorystycznym tego samego motywu z basenu portowego w Saint-Tropez, najbliższym dziełu Pankiewicza ze zbiorów prywatnych (repr. w katalogu wystawy, s. 60, nr I/133). Jak zawsze u Pankiewicza, interesujący jest tu sposób kształtowania przestrzeni. Artysta, pragnąc zwrócić uwagę na zwyczajny motyw łodzi zacumowanych w porcie, odwołał się do zasad klasycznej perspektywy, którą nieoczekiwanie zamknął w tle dwukrotnie, zbliżając podniesioną linię horyzontu i nieznacznie spłaszczając kompozycję. Wertykalnym akcentom masztów przeciwstawił poziomą linię falochronu. Dopiero za nią rozciąga się pas wody i zamykający zatokę zarys łagodnych wzgórz. Obraz powstał w plenerze i odznacza się cechami swobodnego studium z natury. Jest malowany pewnymi, długimi pociągnięciami niezbyt szerokiego pędzla, farbą rozprowadzaną zamaszyście lub krótkimi dotknięciami, jak i farbą kładzioną miejscami grubo. Dzieło wykazuje jednorodność materii malarskiej i charakterystyczne dla Pankiewicza cechy warsztatowe.
Za ekspertyzą Elżbiety Charazińskiej
olej, płótno
42,5 x 59,8 cm
sygn. l.d.: Pankiewicz
Na odwrocie p.d. dedykacja (piórko): dla Zdzisława Jachimeckiego | X 1908
na górnej poprzeczce krosien po prawej stronie oznakowanie cyfrowe (zapewne dla ramiarza): 1977 | [...] | 57,5 x 40,5; na dolnej poprzeczce po prawej nr: 237914, po lewej ślad po prostokątnej nalepce.
Do obrazu jest dołączona ekspertyza Elżbiety Charazińskiej z września 2023 r.
Pochodzenie: obraz został zadedykowany przez autora Zdzisławowi Jachimeckiemu (1882-1953). Był on wybitnym muzykologiem, profesorem UJ, autorem pionierskich opracowań z dziejów muzyki polskiej. Zdzisław oraz jego żona Zofia (1886-1973), barwna postać epoki Młodej Polski (później wybitna tłumaczka literatury pięknej), należeli do grona bliskich przyjaciół Pankiewicza i jego żony Wandy z Lublińskich Waydlowej (zob. J.Dmochowska, W kręgu Pankiewicza. Wspomnienia i listy 1908-1940, Kraków 1963; J. Iwaszkiewicz, Portrety na marginesach, Warszawa 2004).
Porównaj z:
- Widok portu w Saint-Tropez, Aukcja Agra-Art, 22 III 2020, poz. kat. 74;
- Łodzie w porcie Saint-Tropez, Aukcja Agra-Art, 14 VI 2015, poz. kat. 93.
W latach 1908-1911 artysta wraz z żoną spędzał ferie lub wakacje w Saint-Tropez. Namalował wtedy dość liczne widoki starego portu i nabrzeża. Oferowany obraz powstał późnym latem 1908 r., gdy na południe Francji Pankiewicz pojechał po raz pierwszy wprost z Bretanii. Malarz, urzeczony ożywionym ruchem portowym, wyraźnie bawił się i zmagał z motywem, modyfikując kompozycję, przybliżając lub oddalając łodzie, różnicując ich ilość i ustawienie, kierując nieoczekiwanie ujęcie, zmieniając format. Ulegał również urodzie światła południa Francji, pragnąc uchwycić i oddać wiernie jego natężenie i blask w grach barwnych na płótnie. Rzeczony obraz przez swą kompozycję z fragmentem basenu portowego z kamiennym falochronem na tle odległych wzgórz zatoki, rozbudowaną ujęciem nabrzeża z domami miasteczka, należy do serii podjętej już w 1908 r. i kontynuowanej w 1909 (por. Józef Pankiewicz. Życie i dzieło. Artyście w 140. rocznicę urodzin, MN w Warszawie, Warszawa 2006, s. 49, nr kat. I/110-111 oraz późniejsze - s. 58-61, nr kat I/131-136).
Oferowany obraz jest innym rozwiązaniem kompozycyjnym i kolorystycznym tego samego motywu z basenu portowego w Saint-Tropez, najbliższym dziełu Pankiewicza ze zbiorów prywatnych (repr. w katalogu wystawy, s. 60, nr I/133). Jak zawsze u Pankiewicza, interesujący jest tu sposób kształtowania przestrzeni. Artysta, pragnąc zwrócić uwagę na zwyczajny motyw łodzi zacumowanych w porcie, odwołał się do zasad klasycznej perspektywy, którą nieoczekiwanie zamknął w tle dwukrotnie, zbliżając podniesioną linię horyzontu i nieznacznie spłaszczając kompozycję. Wertykalnym akcentom masztów przeciwstawił poziomą linię falochronu. Dopiero za nią rozciąga się pas wody i zamykający zatokę zarys łagodnych wzgórz. Obraz powstał w plenerze i odznacza się cechami swobodnego studium z natury. Jest malowany pewnymi, długimi pociągnięciami niezbyt szerokiego pędzla, farbą rozprowadzaną zamaszyście lub krótkimi dotknięciami, jak i farbą kładzioną miejscami grubo. Dzieło wykazuje jednorodność materii malarskiej i charakterystyczne dla Pankiewicza cechy warsztatowe.
Za ekspertyzą Elżbiety Charazińskiej