Malarz, pisarz; studia artystyczne rozpoczął w Szwajcarii gdzie uczył się u Barthélemy Bodmera i Alberta Grosa, a następnie kontynuował naukę we Włoszech. Po powrocie do kraju zorganizował w Kaliszu wystawę malarstwa współczesnego (1899). W roku 1900 namalował kurtynę dla Teatru Miejskiego w Sieradzu. W tym samym roku objął kierownictwo artystyczne prywatnej galerii sztuki T. Kozaneckiego w Łodzi, którą kierował przez kilka miesięcy. Od 1902 mieszkał w Poznaniu i czynnie włączył się w życie artystyczne miasta - był współorganizatorem Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych, kierownikiem artystycznym stałej wystawy przy ul. Berlińskiej, na której prezentował również swoje dzieła, autorem sztuki Nerwy i miłość granej na deskach Teatru Miejskiego. W roku 1914 zmuszony przez władze niemieckie do opuszczenia Poznania wyjechał do Warszawy i rozpoczął pracę jako kierownik artystyczno-literacki w tygodniku "Polska Scena i Sztuka" poświęconym literaturze, teatrowi, muzyce, malarstwu i rzeźbie. Malował pejzaże, kompozycje symboliczne, sceny rodzajowe i prezentował je na wystawach w Łodzi (1896, 1899),
Poznaniu (1903) i Warszawie (1901, 1904, 1905).