W 1976 roku artysta rozpoczął pracę nad złożonym cyklem “Błędne koło”, zainspirowanym obrazem Jacka Malczewskiego o tym samym tytule. Jego ważną częścią była seria tzw. listów do znanych twórców - głównie Goi, Picassa i Velazqueza - utrzymanych w konwencji datowanych kompozycji. Badaczka œuvre malarza, Grażyna Hałasa, podkreślała:
Czerpanie ze sztuki światowej oznaczało dialog z dawnymi mistrzami, mierzenie się z nimi poprzez głębsze ich rozumienie, często cytowanie, a nawet ścieranie się z ich dorobkiem. Do kanonu Przybylskiego należał przede wszystkim Francisco Goya z cyklem 80 akwafort „Kaprysy” z 1799 roku, Pablo Picasso z jego Guerniką, velázquezowskie infantki, a także bardziej ukryty, a jednak wyraźny wpływ dzieł Rembrandta. Stanowiło to jego „magazyn wyobraźni” i magazyn tradycji obrazowej, skąd czerpał natchnienie i inspiracje.

Grażyna Hałasa, Janusz Przybylski (1937-1998). Twórczość i dzieła artysty w Muzeum Narodowym w Poznaniu, Poznań 2017, s. 19