Jerzy Duda-Gracz to malarz, który ze względu na swoją niezależną postawę artystyczną, wymknął się z ram kategoryzacji, zarówno przez historyków, jaki i krytyków sztuki. Podejmowana przez artystę tematyka, m.in. przedindustrialnych pejzaży, portretów zwykłych ludzi, czasem okraszona pewną dozą humoru, stanowi esencję stylu malarza. Jak pisze Lechosław Lemański: „Do Jerzego Dudy-Gracza (rocznik 1941) przylgnęła niemal natychmiast po debiucie wystawienniczym w 1970 roku etykieta rubasznego kpiarza i prześmiewcy licznych polskich wad, bacznego, a zarazem krytycznego obserwatora i komentatora PRLowskiej rzeczywistości z jej codziennymi absurdami i anomaliami”. W tym samym artykule autor zwraca również uwagę na silne inspiracje artysty sztuką XIX w. - malarstwem klasycznym, realistycznym, zarówno w treści, jak i w formie oraz analogiczną tematykę dla malarzy Młodej Polski często portretujących i gloryfikujących piękno polskiej ziemi.

302
Jerzy DUDA-GRACZ (1941 Częstochowa - 2004 Łagów)

List ze wsi Kamion 1, 1989

olej płyta; 63 x 50,5 cm;
sygn., dat. i opisany l. d.: DUDA-GRACZ 1312/89;
na odwrocie dwie nalepki autorskie z odręcznie wpisaną informacją o obrazie: DUDA-GRACZ / PADEREWSKIEGO (…) KATOWICE / TYTUŁ OBRAZ 1312 / LIST ZE /WSIKAMION - 1/ / TECHNIKA OLEJ, PŁ.PILŚN. / WYMIARY 63 x 50,5 cm / CENA / SYGN. DUDA-GRACZ / ROK 1989/NR KATAL.AUTOR. 1312 / UWAGI 1 WERNIS. XII. ’89.

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

Jerzy Duda-Gracz to malarz, który ze względu na swoją niezależną postawę artystyczną, wymknął się z ram kategoryzacji, zarówno przez historyków, jaki i krytyków sztuki. Podejmowana przez artystę tematyka, m.in. przedindustrialnych pejzaży, portretów zwykłych ludzi, czasem okraszona pewną dozą humoru, stanowi esencję stylu malarza. Jak pisze Lechosław Lemański: „Do Jerzego Dudy-Gracza (rocznik 1941) przylgnęła niemal natychmiast po debiucie wystawienniczym w 1970 roku etykieta rubasznego kpiarza i prześmiewcy licznych polskich wad, bacznego, a zarazem krytycznego obserwatora i komentatora PRLowskiej rzeczywistości z jej codziennymi absurdami i anomaliami”. W tym samym artykule autor zwraca również uwagę na silne inspiracje artysty sztuką XIX w. - malarstwem klasycznym, realistycznym, zarówno w treści, jak i w formie oraz analogiczną tematykę dla malarzy Młodej Polski często portretujących i gloryfikujących piękno polskiej ziemi.