Pejzaż ukazuje widok ze wschodniego brzegu Morskiego Oka w stronę schroniska, które artysta zostawił poza kadrem. W ten sposób możemy podziwiać nieskażoną tatrzańską przyrodę. Za jeziorem widoczne są stoki Opalonego Wierchu, a za nimi ciemna grań odległego Wołoszyna. Niebo pokryte kłębiastymi chmurami, przez które przebija się słońce dodaje scenie niepokoju i podkreśla zmienność górskiej pogody.
olej, tektura
37,9 x 29,4 cm
sygn. p.d.: ST. GAŁEK | 1922
Pejzaż ukazuje widok ze wschodniego brzegu Morskiego Oka w stronę schroniska, które artysta zostawił poza kadrem. W ten sposób możemy podziwiać nieskażoną tatrzańską przyrodę. Za jeziorem widoczne są stoki Opalonego Wierchu, a za nimi ciemna grań odległego Wołoszyna. Niebo pokryte kłębiastymi chmurami, przez które przebija się słońce dodaje scenie niepokoju i podkreśla zmienność górskiej pogody.