Malarstwa uczył się w wileńskiej szkole rysunkowej, a następnie w klasie Eisenmengera w Akademii w Wiedniu, gdzie następnie osiadł na stałe. W 1894 za obraz Saul i Dawid otrzymał stypendium, dzięki któremu (w tym oraz ponownie w 1900 roku) wyjechał w podróż do Włoch.
Z upodobaniem malował rodzajowe sceny włoskie, zwłaszcza z okolic Wenecji, wykazując szczególne zainteresowanie bezpośrednim życiem wieśniaków, charakterystycznymi postaciami i otoczeniem, oddawanymi realistycznymi, żywymi w barwach środkami malarskimi. Poza tym znane są jego portrety i pejzaże włoskie, zwłaszcza, jak prezentowany tu obraz - z okolic lagun weneckich.