Helena Bolińska-Gloksin uprawiała malarstwo i grafikę (drzeworyt, akwatintę i akwafortę). Uczyła się w Państwowej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu w latach 1929-33 oraz na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu im. S. Batorego w Wilnie u Ferdynanda Ruszczyca. Po wojnie nauczała reklamy w Szkole Handlowej w Płocku (w latach 1945-46) oraz rysunku w Technikum Ekonomicznym w Łodzi (w latach 1962-66). Należała do spółdzielni Sztuka (w latach 1950-52), następnie do spółdzielni: "Inscenizacja" w Łodzi (1952-54), od 1961 była członkiem warszawskiego Związku Artystów Plastyków. Wystawiała w Muzeum Mazowieckim w Płocku (1947), w BWA w Łodzi (1956) oraz w ZPAP w Warszawie.
Oferowany pejzaż, nokturn z Tatr ujawnia wrażliwość malarki na kolor i światło. Oświetlona białą księżycową poświatą hala z kopami siana, obok chałup, w oknach których błyskają ciepłe światła, na tle niebieskawego łańcucha Tatr i jasnego nieba - kompozycja utrzymana w tonacji rozbielonych błękitów.
Olej, płótno
60 x 80 cm
Sygnowany p.d.: Bolińska Gloksin
Na odwrociu dwie nalepki, - CBWA Warszawa Pl. Małachowskiego z Festiwalu 1978 i druga, - warszawskiego ZPAP z tytułem i datą wykonania 1977.
Helena Bolińska-Gloksin uprawiała malarstwo i grafikę (drzeworyt, akwatintę i akwafortę). Uczyła się w Państwowej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu w latach 1929-33 oraz na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu im. S. Batorego w Wilnie u Ferdynanda Ruszczyca. Po wojnie nauczała reklamy w Szkole Handlowej w Płocku (w latach 1945-46) oraz rysunku w Technikum Ekonomicznym w Łodzi (w latach 1962-66). Należała do spółdzielni Sztuka (w latach 1950-52), następnie do spółdzielni: "Inscenizacja" w Łodzi (1952-54), od 1961 była członkiem warszawskiego Związku Artystów Plastyków. Wystawiała w Muzeum Mazowieckim w Płocku (1947), w BWA w Łodzi (1956) oraz w ZPAP w Warszawie.
Oferowany pejzaż, nokturn z Tatr ujawnia wrażliwość malarki na kolor i światło. Oświetlona białą księżycową poświatą hala z kopami siana, obok chałup, w oknach których błyskają ciepłe światła, na tle niebieskawego łańcucha Tatr i jasnego nieba - kompozycja utrzymana w tonacji rozbielonych błękitów.