Proweniencja:
- ze zbiorów Bolesława Nawrockiego
- kolekcja prywatna, Polska
Obraz wystawiany:
- Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych, Warszawa, 1907
- Galeria de Arte Contemporaneo. Joseph Dalmau Antiguardades, Barcelona, 02-24.06.1911.
Obraz reprodukowany:
Museum, nr 11, Barcelona, 1911, s. 416.
Do pracy dołączona ekspertyza dr Bolesława Nawrockiego - wieloletniego przyjaciela artystki.
Unikatowe kolekcjonerskie dzieło, nieoferowane do tej pory w publicznej sprzedaży aukcyjnej. Pejzaż ze złocistymi łanami zbóż, pochodzi ze znakomitego okresu twórczości Meli Muter, w którym wyraźnie ugruntowała się jej pozycja w paryskim życiu artystycznym. Obraz zwraca uwagę nie tylko ciekawym układem kompozycyjnym, z szerokim, centralnym ujęciem pola pszenicy i dość płasko nałożonymi plamami świetlistych żółcieni, ale i sygnaturą z inicjałem litery „M” w obwodzie. Identyczną znajdziemy przykładowo na obrazie "Bretonki w drodze do kościoła", datowanym ok. 1905 roku. Monogram artystki znany jest także z obrazu „Stara Bretonka z dzieckiem” z 1911 roku, wystawianym w Muzeum Narodowym w Warszawie, we Francji i Hiszpanii.
Oferowana kompozycja posiada zarówno historię wystawienniczą, jak i wydawniczą, bowiem jej reprodukcja znalazła się w hiszpańskim czasopiśmie z 1911 roku. Warto podkreślić, że omawiany obraz prezentowany był na jednej z najważniejszych indywidualnych ekspozycji artystki w prestiżowej Galeria de Arte Contemporaneo Joseph’a Dalmau. To właśnie w tym miejscu odbyła się pierwsza na świecie zbiorowa wystawa kubizmu, a swoje dzieła po raz pierwszy eksponowali na indywidualnych wystawach Salvador Dali czy Joan Miro. Autentyczność obrazu została potwierdzona przez dra Bolesława Nawrockiego - prawnika, specjalistę w dziedzinie prawa autorskiego i międzynarodowego, muzyka i wykładowcę akademickiego, który towarzyszył i aktywnie pomagał artystce w ostatnich latach życia, dbając o zachowanie jej dorobku. Co ciekawe, w podziękowaniu Mela Muter namalowała portret Nawrockiego, który uważa się za ostatni obraz wybitnej malarki. Więzi przyjaźni łączyły ją także z Bolesławem Nawrockim seniorem - uznanym malarzem, który był jej kolegą i sąsiadem w Paryżu. Bogaty zbiór malarstwa, dokumentacji fotograficznej i biograficznej Meli Muter, będący pokoleniowym dorobkiem rodu Nawrockich, został przekazany Archiwum Emigracji Muzeum Uniwersyteckiego w Toruniu. Wcześniej, na przełomie 1994-1995 roku, w warszawskim Muzeum Narodowym odbyła się wystawa monograficzna prac artystki z kolekcji rodzinnej.
W 1901 roku, po rocznym kursie w Szkole Rysunku i Malarstwa dla Kobiet Miłosza Kotarbińskiego w Warszawie, Mela Muter wyjechała do Paryża. Jak się okazało, Francja stała się miejscem jej stałego pobytu, a ona sama kilkadziesiąt lat później przyjęła obywatelstwo francuskie. Po przyjeździe do Paryża malarka była już mężatką i młodą mamą, dbała jednak o rozwój artystyczny, uczęszczając do Académie Colarossi i Académie de la Grande Chaumiere. Co istotne, już od 1902 roku jej obrazy regularnie uczestniczyły w Salonach paryskich. Dzięki znajomościom z przedstawicielami paryskiej bohemy artystycznej i elity intelektualnej, a tym samym bezpośrednią stycznością z nowoczesnymi nurtami w malarstwie, sztuka artystki ewoluowała. Na obrazach śmiało pojawiała się ciepła paleta barw czy wyrazista charakterystyka postaci. Melanię Mutermilch inspirowała twórczość m. in. artystów Szkoły Pont-Aven, Vincenta van Gogha czy Edouarda Vuillarda.
Choć w dorobku artystki niezwykle silnie zaznaczają się wyraziste portrety, intensywnie oddające fizjonomię i emocje postaci, to właśnie pejzaże i martwe natury odsłaniają subtelność Muter w patrzeniu i przeżywaniu przyrody, karmiąc jednocześnie odbiorcę kolorystyczną ucztą. Ale nie tylko. Pejzaże Meli Muter to także weduty, urokliwe widoki francuskich miasteczek czy zwartej zabudowy paryskich dzielnic.
Bibliografia:
-Mela Muter. Malarstwo. Katalog zbiorów Muzeum Uniwersyteckiego w Toruniu, pod red. M. A. Supruniuka, S. Majocha, Towarzystwo Przyjaciół Archiwum Emigracji, Muzeum Uniwersyteckie w Toruniu, Toruń 2010
-Co babie do pędzla?! Artystki polskie 1850-1950, pod red. B. Kasperowicz, Muzeum Narodowe w Lublinie, 2025
Les blés (Zboże, Los Trigales), 1907
olej, płótno; 62 x 80 cm;
sygn. i dat. l. d.: M [w obwodzie] 07;
na odwrocie kartka z odręcznym napisem: Mme Mela Mutermilch / Les blés / (peinture)
Proweniencja:
- ze zbiorów Bolesława Nawrockiego
- kolekcja prywatna, Polska
Obraz wystawiany:
- Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych, Warszawa, 1907
- Galeria de Arte Contemporaneo. Joseph Dalmau Antiguardades, Barcelona, 02-24.06.1911.
Obraz reprodukowany:
Museum, nr 11, Barcelona, 1911, s. 416.
Do pracy dołączona ekspertyza dr Bolesława Nawrockiego - wieloletniego przyjaciela artystki.
Unikatowe kolekcjonerskie dzieło, nieoferowane do tej pory w publicznej sprzedaży aukcyjnej. Pejzaż ze złocistymi łanami zbóż, pochodzi ze znakomitego okresu twórczości Meli Muter, w którym wyraźnie ugruntowała się jej pozycja w paryskim życiu artystycznym. Obraz zwraca uwagę nie tylko ciekawym układem kompozycyjnym, z szerokim, centralnym ujęciem pola pszenicy i dość płasko nałożonymi plamami świetlistych żółcieni, ale i sygnaturą z inicjałem litery „M” w obwodzie. Identyczną znajdziemy przykładowo na obrazie "Bretonki w drodze do kościoła", datowanym ok. 1905 roku. Monogram artystki znany jest także z obrazu „Stara Bretonka z dzieckiem” z 1911 roku, wystawianym w Muzeum Narodowym w Warszawie, we Francji i Hiszpanii.
Oferowana kompozycja posiada zarówno historię wystawienniczą, jak i wydawniczą, bowiem jej reprodukcja znalazła się w hiszpańskim czasopiśmie z 1911 roku. Warto podkreślić, że omawiany obraz prezentowany był na jednej z najważniejszych indywidualnych ekspozycji artystki w prestiżowej Galeria de Arte Contemporaneo Joseph’a Dalmau. To właśnie w tym miejscu odbyła się pierwsza na świecie zbiorowa wystawa kubizmu, a swoje dzieła po raz pierwszy eksponowali na indywidualnych wystawach Salvador Dali czy Joan Miro. Autentyczność obrazu została potwierdzona przez dra Bolesława Nawrockiego - prawnika, specjalistę w dziedzinie prawa autorskiego i międzynarodowego, muzyka i wykładowcę akademickiego, który towarzyszył i aktywnie pomagał artystce w ostatnich latach życia, dbając o zachowanie jej dorobku. Co ciekawe, w podziękowaniu Mela Muter namalowała portret Nawrockiego, który uważa się za ostatni obraz wybitnej malarki. Więzi przyjaźni łączyły ją także z Bolesławem Nawrockim seniorem - uznanym malarzem, który był jej kolegą i sąsiadem w Paryżu. Bogaty zbiór malarstwa, dokumentacji fotograficznej i biograficznej Meli Muter, będący pokoleniowym dorobkiem rodu Nawrockich, został przekazany Archiwum Emigracji Muzeum Uniwersyteckiego w Toruniu. Wcześniej, na przełomie 1994-1995 roku, w warszawskim Muzeum Narodowym odbyła się wystawa monograficzna prac artystki z kolekcji rodzinnej.
W 1901 roku, po rocznym kursie w Szkole Rysunku i Malarstwa dla Kobiet Miłosza Kotarbińskiego w Warszawie, Mela Muter wyjechała do Paryża. Jak się okazało, Francja stała się miejscem jej stałego pobytu, a ona sama kilkadziesiąt lat później przyjęła obywatelstwo francuskie. Po przyjeździe do Paryża malarka była już mężatką i młodą mamą, dbała jednak o rozwój artystyczny, uczęszczając do Académie Colarossi i Académie de la Grande Chaumiere. Co istotne, już od 1902 roku jej obrazy regularnie uczestniczyły w Salonach paryskich. Dzięki znajomościom z przedstawicielami paryskiej bohemy artystycznej i elity intelektualnej, a tym samym bezpośrednią stycznością z nowoczesnymi nurtami w malarstwie, sztuka artystki ewoluowała. Na obrazach śmiało pojawiała się ciepła paleta barw czy wyrazista charakterystyka postaci. Melanię Mutermilch inspirowała twórczość m. in. artystów Szkoły Pont-Aven, Vincenta van Gogha czy Edouarda Vuillarda.
Choć w dorobku artystki niezwykle silnie zaznaczają się wyraziste portrety, intensywnie oddające fizjonomię i emocje postaci, to właśnie pejzaże i martwe natury odsłaniają subtelność Muter w patrzeniu i przeżywaniu przyrody, karmiąc jednocześnie odbiorcę kolorystyczną ucztą. Ale nie tylko. Pejzaże Meli Muter to także weduty, urokliwe widoki francuskich miasteczek czy zwartej zabudowy paryskich dzielnic.
Bibliografia:
-Mela Muter. Malarstwo. Katalog zbiorów Muzeum Uniwersyteckiego w Toruniu, pod red. M. A. Supruniuka, S. Majocha, Towarzystwo Przyjaciół Archiwum Emigracji, Muzeum Uniwersyteckie w Toruniu, Toruń 2010
-Co babie do pędzla?! Artystki polskie 1850-1950, pod red. B. Kasperowicz, Muzeum Narodowe w Lublinie, 2025