Studiował w warszawskiej ASP (1931-37) u T. Pruszkowskiego. Wystawiał wielokrotnie w kraju, np. w TZSP w Warszawie (1937, 1938), TPSP w Krakowie (1937, 1949) oraz na Ogólnopolskich Wystawach Plastyki (1950, 1952/53), a także za granicą. Tematem jego prac były przede wszystkim portrety, które malował realistycznie, choć trochę stylizując. W latach 50. malował w stylu realizmu socjalistycznego, np. Dzierżyński wśród robotników z ok. 1951-52 r. w Muzeum Okr. w Krośnie. Wystawiał wówczas z okazji 34 rocznicy Wielkiej Rewolucji Październikowej (1951), na wystawie okolicznościowej Przyjaźń polsko-radziecka (1953) i z okazji II Zjazdu PZPR. Często wykorzystywał w swoich kompozycjach malarskich naturalną fakturę drewna będącego podłożem. Uprawiał też grafikę oraz był konserwatorem obrazów i porcelany.
tempera, olej na sklejce,
64,8 x 77,4 cm,
sygnowany p.d. "G. Orłowski" oraz napis l.d. "PORONIN", na odwrocie nalepka CBWA Oddział w Łodzi
Studiował w warszawskiej ASP (1931-37) u T. Pruszkowskiego. Wystawiał wielokrotnie w kraju, np. w TZSP w Warszawie (1937, 1938), TPSP w Krakowie (1937, 1949) oraz na Ogólnopolskich Wystawach Plastyki (1950, 1952/53), a także za granicą. Tematem jego prac były przede wszystkim portrety, które malował realistycznie, choć trochę stylizując. W latach 50. malował w stylu realizmu socjalistycznego, np. Dzierżyński wśród robotników z ok. 1951-52 r. w Muzeum Okr. w Krośnie. Wystawiał wówczas z okazji 34 rocznicy Wielkiej Rewolucji Październikowej (1951), na wystawie okolicznościowej Przyjaźń polsko-radziecka (1953) i z okazji II Zjazdu PZPR. Często wykorzystywał w swoich kompozycjach malarskich naturalną fakturę drewna będącego podłożem. Uprawiał też grafikę oraz był konserwatorem obrazów i porcelany.