Opis rzeczywistego obiektu:

Zbigniew LIBERA (ur. 1959 Pabianice)
Lego. Obóz koncentracyjny - wykrojnik opakowania przedstawiający nadzorców

wydruk pigmentowy, papier; 30,7 x 27,6 cm;
sygn. u dołu: Zbigniew Libera;
u dołu: Wydrukowano w „Magenta” sp. j. 13.08.2004 Zbigniew Libera – LEGO. Concentration Camp 1996 set: 5/10;
sygn., dat. i opisany na odwrocie na wklejce: LEGO. CONCENTRATION CAMP / 1996 / 7 [cyfra w kole] / Zbigniew Libera / 5/10;
na odwrocie nalepka z danymi drukarni
opakowanie: 6742

Proweniencja: zakup od artysty

Prezentowany wydruk wykrojnika do małego zestawu „Lego. Obóz koncentracyjny”, zaprojektowanego przez Zbigniewa Liberę, po raz pierwszy oferowany jest w tego typu sprzedaży aukcyjnej. Praca dwukrotnie sygnowana i szczegółowo opisana przez artystę pochodzi z niskiego nakładu zaledwie dziesięciu egzemplarzy. Wydruki projektów okładek do zestawu „Lego. Obóz koncentracyjny” posiada w swoich zbiorach m. in. Zachęta Narodowa Galeria Sztuki.

Jeden z najbardziej znanych i kontrowersyjnych projektów artystycznych lat 90. Nazywany jest ikoną polskiej sztuki współczesnej, nie tylko ze względu na wykorzystanie niekonwencjonalnej formy artystycznej, ale i gwałtowną, międzynarodową reakcję, jaką wzbudził. „Lego. Obóz koncentracyjny”, powstały w 1994 roku, składa się z cyklu fotografii i siedmiu opakowań klocków lego, z których można zbudować modele obozu koncentracyjnego przedstawione na opakowaniach. Oprócz tego wykonano również wydruki graficzne samych opakowań, sygnowane i oznaczone przez artystę. Za pomocą standardowych zestawów klocków z drobnymi modyfikacjami (podarowanych zresztą przez firmę Lego – stąd napis na pudełkach: „This work of Zbigniew Libera has been sponsored by Lego” – za co firma chciała wytoczyć artyście proces), Libera pragnie zwrócić uwagę odbiorcy na kwestie władzy, represji i samej racjonalności, która może zostać wykorzystana do skrajnie negatywnych działań. Projekt wymienia się jako jedną z „zabawek” Libery - obiektów, poprzez które autor chciał zwrócić uwagę na formy socjalizacji we współczesnym świecie.

Szokujące zestawienie symboli zabawy i śmierci, przedstawione zostało z wykorzystaniem znanego produktu kultury masowej. Artysta proponuje odbiorcy produkt z rozpoznawalnym logo, jednoznacznie kojarzący się z dziecięcą beztroską i kreatywnością. Odbiór pracy zostaje jednak zaburzony po przyjrzeniu się zestawom, jakie proponuje artysta. Warstwa wizualna i znaczeniowa wprowadza odbiorcę w zakłopotanie. Forma i treść wywołują mocny dysonans. Prowokacja artysty nie miała na celu pokazania lekceważącego, prześmiewczego stosunku do tematu Zagłady, o co często się ją posądza. Wymierzona była w reguły społeczeństwa konsumpcyjnego.

„Lego. Obóz koncentracyjny” został zaprezentowany szerokiej publiczności podczas wystawy „Urządzenia korekcyjne” w warszawskim Centrum Sztuki Współczesnej - Zamek Ujazdowski w 1996 roku. Wywołał mocną reakcję nie tylko w Polsce, ale i poza granicami kraju, przyczyniając się do wznowienia dyskusji o Holocauście jako temacie w sztuce.



Czym charakteryzuje się aukcja NFT?

NFT (ang. "Non-Fungible Token") to jednostka cyfrowa (kolekcjonerski zasób cyfrowy), która reprezentuje dane aktywo (może nim być kryptowaluta, dzieło sztuki, utwór, nieruchomość). Cechuje się "niezbywalnością", jest niewymienialne - co oznacza, że posiadacz jest jedynym właścicielem dzieła (unikatowego, o określonych właściwościach). Ma on formę cyfrowego certyfikatu, który potwierdza prawa własności do obiektu.

Z jednostką tą powiązane jest także pojęcie blockchainu, które należy rozumieć jako technologię rejestrującą łańcuch transakcji każdego adresu w blockchainie (istnieje wiele takich łańcuchów na różnych serwerach). Zapis zawiera wszelkie informacje o danej transakcji (od momentu uruchomienia). Nie można go usunąć ani zmienić. Transakcje są jawne, dostępne publicznie, a dane mogą zostać sprawdzone przez każdego użytkownika blockchainu. Technologia ta działa na podobnej zasadzie jak kryptowaluty i podobnie jak one cieszy się coraz większą popularnością (globalna wartość NFT wzrosła nawet trzykrotnie w porównaniu z 2019 rokiem).

Unikatowość transakcji NFT przejawia się w tym, że właściciel tokenu (przykładowo dzieła sztuki w formacie cyfrowym) może nim dysponować podobnie jak obrazem zakupionym w tradycyjnej galerii (czyli może go odsprzedać w całości lub przenieść do niego prawa). Kluczowe jest przypisanie obiektu do konkretnego właściciela, który po finalizacji transakcji posiada pełnię praw do dysponowania nim. Możliwe jest wprawdzie swobodne pobieranie i udostępnianie takiego cyfrowego dzieła sztuki, jednak kluczowe jest posiadanie dowodu własności dzieła (czyli właśnie NFT).



Jak zainwestować w NFT?

Pierwszym krokiem jest założenie wirtualnego portfela ("Wallet"), który daje możliwość przechowywania dokumentów cyfrowych (może to być stworzone do tego celu oprogramowanie). Wallet daje dostęp do NFT, ale nie przechowuje go. Warto podkreślić, że są różne rodzaje wirtualnych portfeli (nie każdy Wallet daje możliwość obsługi NFT).

Po wygranej licytacji kolekcjoner otrzymuje niepowtarzalny kod, który jest równoznaczny z oryginalnością obiektu. Dowód zakupu zostaje trwale zapisany w sieci blockchain i potwierdza nabycie praw własnościowych (ale co ważne - nie praw własności intelektualnej).



Co charakteryzuje aukcję NFT w Polskim Domu Aukcyjnym?

Tag NFC, zaprogramowany i połączony z obiektem oraz papierowym certyfikatem autentyczności, umożliwia jednoznaczne powiązanie obiektu z jego cyfrowym duplikatem, zapisanym w bezpiecznej bazie danych (blockchain). Oba te obiekty połączone są z tokenem NFT, dzięki czemu uzyskujemy możliwość sprzedaży fizycznego obiektu za pośrednictwem NFT. Unikalny token NFT, reprezentujący dzieło Zbigniewa Libery, będzie dostępny do wglądu na platformie cyfrowej OpenSea.

W przypadku dzieł sztuki i przedmiotów kolekcjonerskich autentyczność i pochodzenie mają kluczowe znaczenie. Weryfikacja autentyczności i pochodzenia przedmiotu jest jednak zadaniem żmudnym i często niewykonalnym. Zakładając, że oryginalne źródło danych jest zaufane, technologie takie jak Blockchain i Near Field Communications (NFC) mogą być używane do potwierdzania prawdziwości danych i autentyczności obiektów. To właśnie zadanie Connect, rozwiązanie firmy Arteïa.

Tag NFC, na którym bazuje rozwiązanie Arteïa wykorzystuje najnowszą generację chipów NFC firmy NXP - NTAG 424 DNA. Chip ten umożliwia wyjątkowo bezpieczne, dwupoziomowe uwierzytelnianie obiektów, do których jest podłączony.

Taki chip dołączony do dzieła sztuki w bezpieczny sposób identyfikowany jest przez urządzenie mobilne wyposażone w czytnik NFC i dedykowaną aplikację, która dokonuje uwierzytelnienia za pomocą zdalnego serwera. Z kolei, gdy obiekt zostanie uwierzytelniony, możemy opcjonalnie zweryfikować jego dane o pochodzeniu, porównując je z oryginałem zakotwiczonym na blockchainie.

Chip NFC może być ponadto powiązany z tokenem niewymiennym (NFT). Jeśli token jest przedmiotem obrotu na zaufanym rynku, jego historię własności można łatwo śledzić. Wprowadzenie protokołów pozwalających na transakcję tokenem w sposób całkowicie automatyczny, w tym także fizycznym obiektem (dzięki dołączonemu tagowi NFC), umożliwia zbieranie danych dotyczących jego historii.