Uczył się malarstwa u Gersona, w l. 1896-1900 w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych u Axentowicza i Malczewskiego, następnie w Akademii monachijskiej. Malował pejzaże, ilustrował książki, rysował do czasopism, pisał [autor m.in. "Lolka grenadiera"].
Mistrz małych form, posługiwał się głównie akwarelą i gwaszem. "Uznawany był za jednego z reprezentantów symbolizmu i secesji warszawskiej [...] i wymieniany obok E. Okunia, K. Stabrowskiego, B. Biegasa i M. Wawrzenieckiego. Wg określenia współczesnych utalentowany ekscentryk, zdobył - zwłaszcza w pierwszym dwudziestoleciu XX w. - znaczną popularność i miał wielu nabywców na swe prace..." (SAP).