Formą, która obecna jest w twórczości artysty nieustająco od wczesnych lat 90. są ogniwa łańcucha. Występują one w dłuższych i krótszych sekwencjach. Ogniwa zarówno tak małe, że można je zmieścić w dłoni, jak i monumentalne, zdobiące place miejskie. Uproszczone, harmonijne kształty łańcuchów Wolskiego cieszą oko, ale także inspirują do bardziej filozoficznego odczytania. Odwołują się do pojęcia jednostkowości, wielości i cykliczności, które stanowią podstawowe zasady w matematyce, fizyce teoretycznej i naukach przyrodniczych. Życie na ziemi jest cykliczne i procesualne, a wszystkie organizmy i zjawiska przyrodnicze są ze sobą wzajemnie połączone. Zdolność do tworzenia połączeń jest podstawową cechą organizmów żywych, a także właściwością ludzkiego umysłu, który poprzez połączenia z innymi tworzy kulturę. Motyw łańcucha w twórczości Wolskiego można też odczytać jako wątek autobiograficzny: ojciec artysty Tadeusz był wybitnym genetykiem, twórcą nowych odmian zbóż, m.in. słynnego na cały świat Złotego Dańkowskiego.

Xawery Wolski (1960) ukończył warszawską Akademię Sztuk Pięknych i kontynuował edukację artystyczną i realizował swoje prace we Paryżu, włoskiej Carrarze i w Nowym Jorku. Ponad 20 lat temu Wolski osiadł w Meksyku i dziś dzieli czas między swoje studio w Mexico City a rodzinnym majątkiem Dańków.