Obraz wystawiany:
– Jerzy Duda Gracz – Pro memoria. Wrocławska kolekcja Muzeum Miejskie Wrocławia 8 I – 13 II 2005, Muzeum Śląskie w Katowicach 19 II – 10 IV 2005, Muzeum Miedzi w Legnicy 15 IV – 28 V 2005;
– Polskie lato. Duda Gracz u Tichauera, Tichauer Art Gallery, Tychy 1 VII – 24 IX 2023.
Obraz reprodukowany:
– Jerzy Duda Gracz. Pro memoria. Wrocławska kolekcja (kat. wystawy), Muzeum Miejskie Wrocławia, Wrocław 2005, s. 73, il. barwna, poz. kat. 70;
– Polskie lato. Duda Gracz u Tichauera, Tichauer Art Gallery, Tychy VI 2023, s. 86, il. barwna.
Na Zachodzie – mam Łagów. Domki z pruskiego muru, ogródki, starą wieżę, średniowieczną bramę, jeziora, park i drzewa od srebrzystozielonych do karminowych. Pierwszy raz przyjechałem do Łagowa w 1994 roku. Było, jakby wojna skończyła się wczoraj, jakby Niemcy uciekli, a zaraz po nich Ruscy. I rzeczywiście. Ostatnie jednostki Krasnej Armii opuściły bazę wojskową rok temu. Nastał Prawdziwy Koniec Wielkiej Wojny. Trochę dziwna to Ziemia. Trochę obca. Poniemiecka? Odzyskana? Nie chodzę czasem po czyjejś tęsknocie, nie depczę cudzych łez, albo krzywdy lub pamięci? Okoliczne wsie, bardziej wymarłe niż w Centralnej lub Wschodniej Polsce. Ceglane domki i stodoły bardziej odarte i ślepe, bez okien i drzwi. Na dwadzieścia chałup, cztery kominy kurzą. Młodzi odjechali, Pokochałem Łagów, sąsiednie wsie i miasteczka, bo przemijają tak samo jak wszędzie, ale jeszcze coś się udało dogonić. (...) W Łagowie już 26 lat malują polscy artyści na plenerach Joli Zdrzalik, Wielkiej Damy z wymierającego gatunku społeczników. A więc Sztuka dla Sztuki? Nie, to sztuka przetrwania. Dla ludzi.
Jerzy Duda Gracz, Zapiski o sztuce życia i przemijania, w: Duda Gracz. Obrazy prowincjonalno-gminne. Kresy polskie 2000, red. Monika Branicka, Biblioteka Śląska, Katowice 2000, s. 12
olej, płyta
50 x 120 cm
sygn. l.d.: DUDA GRACZ . 2009/96.
Na odwrocie na płycie po prawej nalepki:
– nalepka autorska wypełniona odręcznie z danymi obrazu i sygnaturą;
– nalepka wystawowa [druk]: MUZEUM MIEJSKIE WROCŁAWIA | Jerzy Duda Gracz – Pro memoria | Wrocławska kolekcja | 8 I – 13 II 2005 r., poniżej pieczątka muzealna;
– nalepka wystawowa [druk]: Muzeum Miedzi w Legnicy | Jerzy Duda Gracz | Pro Memoria | Kolekcja wrocławska 15.04. 2005 – 28.05. 2005, poniżej pieczątka muzealna;
– nalepka wystawowa [druk]: Muzeum Śląskie w Katowicach | Jerzy Duda Gracz – | Pro memoria – | Kolekcja wrocławska | 19.02. – 10.04.2005 r., po lewej pieczątka muzealna;
u góry na płycie napis flamastrem: 5 IV 94.
Obraz wystawiany:
– Jerzy Duda Gracz – Pro memoria. Wrocławska kolekcja Muzeum Miejskie Wrocławia 8 I – 13 II 2005, Muzeum Śląskie w Katowicach 19 II – 10 IV 2005, Muzeum Miedzi w Legnicy 15 IV – 28 V 2005;
– Polskie lato. Duda Gracz u Tichauera, Tichauer Art Gallery, Tychy 1 VII – 24 IX 2023.
Obraz reprodukowany:
– Jerzy Duda Gracz. Pro memoria. Wrocławska kolekcja (kat. wystawy), Muzeum Miejskie Wrocławia, Wrocław 2005, s. 73, il. barwna, poz. kat. 70;
– Polskie lato. Duda Gracz u Tichauera, Tichauer Art Gallery, Tychy VI 2023, s. 86, il. barwna.
Na Zachodzie – mam Łagów. Domki z pruskiego muru, ogródki, starą wieżę, średniowieczną bramę, jeziora, park i drzewa od srebrzystozielonych do karminowych. Pierwszy raz przyjechałem do Łagowa w 1994 roku. Było, jakby wojna skończyła się wczoraj, jakby Niemcy uciekli, a zaraz po nich Ruscy. I rzeczywiście. Ostatnie jednostki Krasnej Armii opuściły bazę wojskową rok temu. Nastał Prawdziwy Koniec Wielkiej Wojny. Trochę dziwna to Ziemia. Trochę obca. Poniemiecka? Odzyskana? Nie chodzę czasem po czyjejś tęsknocie, nie depczę cudzych łez, albo krzywdy lub pamięci? Okoliczne wsie, bardziej wymarłe niż w Centralnej lub Wschodniej Polsce. Ceglane domki i stodoły bardziej odarte i ślepe, bez okien i drzwi. Na dwadzieścia chałup, cztery kominy kurzą. Młodzi odjechali, Pokochałem Łagów, sąsiednie wsie i miasteczka, bo przemijają tak samo jak wszędzie, ale jeszcze coś się udało dogonić. (...) W Łagowie już 26 lat malują polscy artyści na plenerach Joli Zdrzalik, Wielkiej Damy z wymierającego gatunku społeczników. A więc Sztuka dla Sztuki? Nie, to sztuka przetrwania. Dla ludzi.
Jerzy Duda Gracz, Zapiski o sztuce życia i przemijania, w: Duda Gracz. Obrazy prowincjonalno-gminne. Kresy polskie 2000, red. Monika Branicka, Biblioteka Śląska, Katowice 2000, s. 12