Obraz reprodukowany:
- Duda Gracz. Obrazy prowincjonalno-gminne. Kresy polskie 2000, red. Monika Branicka, Biblioteka Śląska, Katowice, s. 17, il. 2 barwna.
Dzieło należy do tworzonego od 1986 roku cyklu Obrazów prowincjonalno-gminnych, w którym artysta porzuca rolę prześmiewcy peerelowskiej rzeczywistości, a zaczyna głosić pochwałę prowincji i piękna natury. Duda Gracz odwiedza miasteczka i wsie, m.in. Kamion, Zarzecze, Brzegi, Zakopane czy tytułowy Łagów, by w swoich obrazach utrwalić odchodzący świat i jego mieszkańców.
Bohaterem obrazów często czyni kobietę - tu podpatrzoną przez nieco zawstydzonego ministranta. W jednym z wywiadów mówił: Kobieta daje życie, towarzyszy mężczyźnie w przemijaniu, jest symbolem miłości, przyczyną wydarzeń politycznych, na końcu pojawia się jako groza w postaci śmierci. Jest pokusą, aniołem, może być szatanem, stanowi o wszystkich poczynaniach ludzkości (Gabriela Łęcka, Jerzy Duda-Gracz. Malarz „Ziemi nieobiecanej“, rozmowa z artystą, „Express Wieczorny“, nr 2627 z 31 I - 2 II 1997).
Tłem dla sceny staje się bujna przyroda, która jest tutaj pełnoprawnym bohaterem, a także - być może - dopełnia warstwę symboliczną obrazu, poprzez nawiązanie do motywu rajskiego drzewa, kuszącego swoimi owocami.
olej, płyta
51,5 x 91 cm
sygn. l.d: DUDA GRACZ . 1996/96 .
Na odwr. na płycie śr. nalepka autorska z danymi obrazu, obok pieczątka wywozowa i numer pozwolenia na wywóz za granicę, poniżej nalepki dedykacja: Panu Zygmuntowi [przekreślone] Zenonowi Żyburtowiczowi | z przyjaźnią | Jerzy Duda - G. 10.06. 2004.; przy g. krawędzi znak strzałki i data 6 V 96
Obraz reprodukowany:
- Duda Gracz. Obrazy prowincjonalno-gminne. Kresy polskie 2000, red. Monika Branicka, Biblioteka Śląska, Katowice, s. 17, il. 2 barwna.
Dzieło należy do tworzonego od 1986 roku cyklu Obrazów prowincjonalno-gminnych, w którym artysta porzuca rolę prześmiewcy peerelowskiej rzeczywistości, a zaczyna głosić pochwałę prowincji i piękna natury. Duda Gracz odwiedza miasteczka i wsie, m.in. Kamion, Zarzecze, Brzegi, Zakopane czy tytułowy Łagów, by w swoich obrazach utrwalić odchodzący świat i jego mieszkańców.
Bohaterem obrazów często czyni kobietę - tu podpatrzoną przez nieco zawstydzonego ministranta. W jednym z wywiadów mówił: Kobieta daje życie, towarzyszy mężczyźnie w przemijaniu, jest symbolem miłości, przyczyną wydarzeń politycznych, na końcu pojawia się jako groza w postaci śmierci. Jest pokusą, aniołem, może być szatanem, stanowi o wszystkich poczynaniach ludzkości (Gabriela Łęcka, Jerzy Duda-Gracz. Malarz „Ziemi nieobiecanej“, rozmowa z artystą, „Express Wieczorny“, nr 2627 z 31 I - 2 II 1997).
Tłem dla sceny staje się bujna przyroda, która jest tutaj pełnoprawnym bohaterem, a także - być może - dopełnia warstwę symboliczną obrazu, poprzez nawiązanie do motywu rajskiego drzewa, kuszącego swoimi owocami.