ALEKSANDRA CHCIUK
Aleksandra Chciuk zajmuje się sztukami wizualnymi oraz kompozycją muzyczną. Absolwentka Łódzkiej Szkoły Filmowej, Uniwersytetu Łódzkiego oraz szkoły muzycznej II stopnia. Łączy wrażliwość wizualną z doświadczeniem sceniczno - muzycznym. Poszukuje nowych relacji dźwięku i obrazu jak również możliwości przełożeń zjawisk i stanów na gest oraz ruch - jak w performensie i filmie "Varation on Black" (Galeria Leto, Warsaw Gallery Weekend 2014). W obiektach - obrazach próbuje oddać naturę wzajemnych wpływów kobiety i mężczyzny tworząc partytury z biologicznych mikrostruktur. Cykl "Szpilen" jest wizualną reinterpretacją muzyki unistycznej Zygmunta Krauze (Atlas Sztuki, Dialog Czterech Kultur 2012, Centrum Rzeźby Polskiej, Triennale Młodych Kunszt 2014, Muzeum Sztuki Nowoczesnej, Artystyczna Podróż Hestii 2015).
Jej krótkie filmy dokumentalne zostały zaprezentowane w Arsenale na festiwalu La Biennale di Venezia 2015, w Mills Gallery w Bostonie czy w Koreańskim Muzeum Sztuki w Seulu.
Występuje na festiwalach muzyki współczesnej jako pianistka. Współpracuje z choreografami i reżyserami, m. in. z Sharon Lockhart.
akryl, gwasz, tempera, szpilki, zszywki i papier na płycie HDF, 84 cm x 118 cm x 8,5 cm
sygn. i opisany na odwrocie, w oprawie
Laf Maszin jest jedną z trzech prac z cyklu Szpilen. Jego ideą jest ścieranie się dwóch pierwiastków, żeńskiego i męskiego. Powstałe między nimi napięcia tworzą biologiczne konstelacje ułożone w muzyczne partytury. Inspiracje cyklu zawierały się zarówno w myśli malarskiego unizmu jak i unistycznej muzyce Zygmunta Krauze.
ALEKSANDRA CHCIUK
Aleksandra Chciuk zajmuje się sztukami wizualnymi oraz kompozycją muzyczną. Absolwentka Łódzkiej Szkoły Filmowej, Uniwersytetu Łódzkiego oraz szkoły muzycznej II stopnia. Łączy wrażliwość wizualną z doświadczeniem sceniczno - muzycznym. Poszukuje nowych relacji dźwięku i obrazu jak również możliwości przełożeń zjawisk i stanów na gest oraz ruch - jak w performensie i filmie "Varation on Black" (Galeria Leto, Warsaw Gallery Weekend 2014). W obiektach - obrazach próbuje oddać naturę wzajemnych wpływów kobiety i mężczyzny tworząc partytury z biologicznych mikrostruktur. Cykl "Szpilen" jest wizualną reinterpretacją muzyki unistycznej Zygmunta Krauze (Atlas Sztuki, Dialog Czterech Kultur 2012, Centrum Rzeźby Polskiej, Triennale Młodych Kunszt 2014, Muzeum Sztuki Nowoczesnej, Artystyczna Podróż Hestii 2015).
Jej krótkie filmy dokumentalne zostały zaprezentowane w Arsenale na festiwalu La Biennale di Venezia 2015, w Mills Gallery w Bostonie czy w Koreańskim Muzeum Sztuki w Seulu.
Występuje na festiwalach muzyki współczesnej jako pianistka. Współpracuje z choreografami i reżyserami, m. in. z Sharon Lockhart.