tekst w 2 równoległych kolumnach; 3 il. całostronicowe, liczne ozdobne inicjały i zdobienia kart rozdziałowych; edycja luksusowa, oprawa w bordowy marokin z superekslibrisem Marii Leszczyńskiej. Całość we współczesnym, stylizowanym futerale. Książka z księgozbioru wybitnego francuskiego prozaika (literacka Nagroda Nobla w 1921) i wytrawnego bibliofila Anatole France (1844-1924). W 1890 darował ją swej muzie i kochance Leontynie Arman de Caillavet (na II s. wyklejki dedykacja pisarza), która włączyła ja do swej biblioteki (ekslibris na wewnętrznej stronie okładki). Później trafiła ona do księgozbioru jej wnuczki, pisarki Jeanne Simone de Caillavet, szerzej znanej jako Simone Andre Maurois (1894-1968), żony pisarza Andre Mauroisa (ekslibris z 1935 na wewnętrznej stronie okładki). Dołączono: wizytówkę Anatola France`a oraz kartę wizytową Madame Boutarel (przyjaciółki Emila Zoli) i Leonii Raynaud de Lage (żony Guya Reynauda, historyka-mediewisty), prowadzących wspólnie salon literacki, oraz francuski wycinek prasowy o salonach literackich ok. 1900.
en latin et en franc¸ois, selon le missel et le bre´viaire romain, & le nouveau missel & bre´viaire de Paris : avec des re´flexions et me´ditations, prieres & instructions pour la confession & communion, de´die´ a la reine, pour l`usage de sa maison, 1752
Starodruk; wyd. Paris: Chez Jean-Baptiste Garnier, 1752; [8] xlviii, s. 852,
tekst w 2 równoległych kolumnach; 3 il. całostronicowe, liczne ozdobne inicjały i zdobienia kart rozdziałowych; edycja luksusowa, oprawa w bordowy marokin z superekslibrisem Marii Leszczyńskiej. Całość we współczesnym, stylizowanym futerale. Książka z księgozbioru wybitnego francuskiego prozaika (literacka Nagroda Nobla w 1921) i wytrawnego bibliofila Anatole France (1844-1924). W 1890 darował ją swej muzie i kochance Leontynie Arman de Caillavet (na II s. wyklejki dedykacja pisarza), która włączyła ja do swej biblioteki (ekslibris na wewnętrznej stronie okładki). Później trafiła ona do księgozbioru jej wnuczki, pisarki Jeanne Simone de Caillavet, szerzej znanej jako Simone Andre Maurois (1894-1968), żony pisarza Andre Mauroisa (ekslibris z 1935 na wewnętrznej stronie okładki). Dołączono: wizytówkę Anatola France`a oraz kartę wizytową Madame Boutarel (przyjaciółki Emila Zoli) i Leonii Raynaud de Lage (żony Guya Reynauda, historyka-mediewisty), prowadzących wspólnie salon literacki, oraz francuski wycinek prasowy o salonach literackich ok. 1900.