Malarz i rzeźbiarz, znany przede wszystkim jako pejzażysta tatrzański - początkowo uczył się w Szkole Zawodowej Przemysłu Drzewnego w Zakopanem, gdzie później - w latach 1896-1899 - sam nauczał rysunków jako asystent Edgara Kovátsa. W latach 1899-1900 studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem Jana Stanisławskiego i Jacka Malczewskiego. Następnie, po 1900 kształcił się jeszcze w Königliche Kunstgewerbeschule w Monachium i w École Nationale des Beaux-Arts w Paryżu u Jeana Léona Gérôme’a. Po powrocie do kraju zamieszkał w Zakopanem. W roku 1910 podróżował do Włoch (pejzaże z Capri) i na Krym. W latach 1912-1916 nauczał w Szkole Zawodowej Kołomyi, a w 1916-1931 w Szkole Przemysłu Drzewnego w Zakopanem. Należał do towarzystwa „Sztuka Podhalańska”, od 1925 był członkiem TZSP w Warszawie. Od roku 1900 pokazywał swoje prace na licznych wystawach, m.in. wielokrotnie w TPSP w Krakowie i we Lwowie, w TZSP w Warszawie (stale od 1907), w Poznaniu (udział w Powszechnej Wystawie krajowej 1929 r.). Wystawiał też za granicą w Wiedniu, Berlinie (1910) i Budapeszcie (1930). Po II wojnie światowej uczestniczył w wystawach ZPAP w Zakopanem; w roku 1960 miał tam wystawę jubileuszową. Gałek, uważany za jednego z najlepszych malarzy Tatr, cieszył się dużą popularnością. Jego szczególnie ulubionym rejonem było otoczenie Morskiego Oka. Malował także widoki nadmorskie, sceny rodzajowe i portrety. Projektował kilimy dla zakopiańskiego stowarzyszenia „Kilim”.
Olej, płótno; 97 x 79 cm
Sygnowany p.d.:STANISŁAW GAŁEK
Na odwrocie na krosnach 2 nalepki wystawowe: warszawskiej Zachęty z tytułem obrazu Jabłoń kwitnąca i datą 28.10.1928; CBWA w Zakopanem z tytułem Jabłoń i datą 30.05.1951.
Obraz wymieniony w katalogu: Przewodnik Nr. 33 po wystawie Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych, [...] Wystawa zbiorowa Stanisława Gałka [...] Wydawnictwo Tow. Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie, w kwietniu 1928, s. 15, nr kat. 138.
Malarz i rzeźbiarz, znany przede wszystkim jako pejzażysta tatrzański - początkowo uczył się w Szkole Zawodowej Przemysłu Drzewnego w Zakopanem, gdzie później - w latach 1896-1899 - sam nauczał rysunków jako asystent Edgara Kovátsa. W latach 1899-1900 studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem Jana Stanisławskiego i Jacka Malczewskiego. Następnie, po 1900 kształcił się jeszcze w Königliche Kunstgewerbeschule w Monachium i w École Nationale des Beaux-Arts w Paryżu u Jeana Léona Gérôme’a. Po powrocie do kraju zamieszkał w Zakopanem. W roku 1910 podróżował do Włoch (pejzaże z Capri) i na Krym. W latach 1912-1916 nauczał w Szkole Zawodowej Kołomyi, a w 1916-1931 w Szkole Przemysłu Drzewnego w Zakopanem. Należał do towarzystwa „Sztuka Podhalańska”, od 1925 był członkiem TZSP w Warszawie. Od roku 1900 pokazywał swoje prace na licznych wystawach, m.in. wielokrotnie w TPSP w Krakowie i we Lwowie, w TZSP w Warszawie (stale od 1907), w Poznaniu (udział w Powszechnej Wystawie krajowej 1929 r.). Wystawiał też za granicą w Wiedniu, Berlinie (1910) i Budapeszcie (1930). Po II wojnie światowej uczestniczył w wystawach ZPAP w Zakopanem; w roku 1960 miał tam wystawę jubileuszową. Gałek, uważany za jednego z najlepszych malarzy Tatr, cieszył się dużą popularnością. Jego szczególnie ulubionym rejonem było otoczenie Morskiego Oka. Malował także widoki nadmorskie, sceny rodzajowe i portrety. Projektował kilimy dla zakopiańskiego stowarzyszenia „Kilim”.