Na przełomie 1904 i 1905 roku Stanisław Wyspiański zaprojektował wnętrza w mieszkaniu Zofii z Pareńskich i Tadeusza Boya-Żeleńskiego. Garnitur mebli salonowych składał się z krzeseł, foteli, stolika, żardiniery oraz kanap i w minimalistycznych wnętrzach był dominującym elementem wystroju. W 1913 roku meble zostały sprzedane doktorowi Andrzejowi Chramcowi jako wyposażenie jego sanatorium w Zakopanem. Zniszczone i zdekompletowane intensywnym użytkowaniem przez kuracjuszy oraz w czasie działań wojennych, po 1967 roku fotele i kanapa trafiły do zbiorów Muzeum Narodowego w Krakowie.
Prezentowany na szkicu mebel łączy funkcję etażerki i kwietnika, a sam artysta widział jego przeznaczenie jako szafkę "na kwiaty i nuty". Wykonany przez stolarza Andrzeja Sydora mebel można zobaczyć w finalnej wersji na fotografii wnętrza salonu Żeleńskich z 1907 roku.
"Kwietnik z kompletu mebli Państwa Żeleńskich", ok. 1904 roku
ołówek, kredka na papierze, 19,5 x 16 cm,
sygnowany monogramem wiązanym w prawym, dolnym rogu: "SW" oraz opisany u dołu: "1 na KWIATY I NUTY".
Na przełomie 1904 i 1905 roku Stanisław Wyspiański zaprojektował wnętrza w mieszkaniu Zofii z Pareńskich i Tadeusza Boya-Żeleńskiego. Garnitur mebli salonowych składał się z krzeseł, foteli, stolika, żardiniery oraz kanap i w minimalistycznych wnętrzach był dominującym elementem wystroju. W 1913 roku meble zostały sprzedane doktorowi Andrzejowi Chramcowi jako wyposażenie jego sanatorium w Zakopanem. Zniszczone i zdekompletowane intensywnym użytkowaniem przez kuracjuszy oraz w czasie działań wojennych, po 1967 roku fotele i kanapa trafiły do zbiorów Muzeum Narodowego w Krakowie.
Prezentowany na szkicu mebel łączy funkcję etażerki i kwietnika, a sam artysta widział jego przeznaczenie jako szafkę "na kwiaty i nuty". Wykonany przez stolarza Andrzeja Sydora mebel można zobaczyć w finalnej wersji na fotografii wnętrza salonu Żeleńskich z 1907 roku.