Jerzy Fedkowicz studiował malarstwo początkowo w Moskwie i Petersburgu, a następnie w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem W. Weissa. W latach 1921-1923 przebywał w Paryżu. Zaprzyjaźnił się z T. Makowskim, J. Zawadowskim i J. Rubczakiem. W swojej twórczości, w bardzo indywidualny sposób, łączył doświadczenia formizmu z postimpresjonizmem. Po powrocie osiadł w Krakowie. Odbywał podróże do Włoch, Jugosławii, Wielkiej Brytanii. Był członkiem grupy „Jednoróg” i „Zwornik”. W latach 1923-1935 był profesorem Wolnej Szkoły Malarstwa i Rysunku Ludwiki Mehofferowej oraz profesorem Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie od 1945 roku. Po 1931 roku zbliżył się do kapistów. Nawišzywał w swojej twórczości do postimpresjonizmu zachowując jednak zawsze dyscyplinę syntetycznego myślenia. Najchętniej malował martwe natury, akty oraz pejzaże. Wystawiał od 1918 roku, początkowo w grupie „Formiści”, w 1921 roku w grupie „Sztuka” w warszawskiej Zachęcie. W 1933 roku nawiązał współpracę ze „Zwornikiem”. W latach 1926-1934 wystawiał z grupą „Jednoróg” w Krakowie, w Łodzi, we Lwowie, w Poznaniu, w Warszawie i Bydgoszczy. Brał również udział w międzynarodowych wystawach sztuki, między innymi w Brukseli, Wiedniu, Berlinie, Kolonii, Monachium. Obecnie jego prace znajdują się w licznych muzeach okręgowych oraz muzeach narodowych.