W prezentowanej martwej naturze, pochodzącej z lat 50., przejawia się dobitnie dekoracyjny zmysł Menkesa, który w amerykańskim okresie jego twórczości przybierał coraz to nowy kształt. Świetlista, intensywna kolorystyka oparta jest tu na akordzie karminów, seledynów, błękitów, podbitych oranżem brązów i złamanych bieli. Rozbudowany motyw kwiatów w wazonie ustawionym na tle ogrodowego płotu wydobyty został szybkim, dynamicznym duktem pędzla, zamaszystym konturem, miejscami uwalniającym się od plamy barwnej, gdzie indziej zanikającym. Linie kompozycyjne, jakie wyznaczają strzeliste, wiotkie łodygi polnych kwiatów równoważą ciężko padające główki maków. Przedmiot został tu w pełni podporządkowany prawom kompozycji, zespolił się z tłem tworząc rozwibrowaną kolorami mozaikę. Duże podobieństwo stylistyczne do omawianej pracy wykazują obrazy "Red roses" i "Peonies" repr. w katalogu monograficznej wystawy artysty urządzonej w Lipert Gallery w 1993 r. (poz. 52 i 53).