Teodor Grott studiował malarstwo w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych w latach 1905 - 1909 u Wyczółkowskiego. Już od 1908 roku wyjechał do Rzymu jako stypendysta akademii. Później jeszcze uczył się w Paryżu. Dużo podróżował, odwiedzał Belgię, Anglię. W 1912 roku odbył podróż do południowych Włoch. Na stałe mieszkał w Krakowie. Od 1910 roku wystawiał w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych, którego był honorowym członkiem. Od 1912 roku był członkiem Towarzystwa Artystów Polskich Sztuka. Posługiwał się farbami olejnymi, ale główną i przez niego ulubioną techniką była akwarela. Osiągał w niej mistrzostwo. Tematy podejmowane przez niego to przede wszystkim portrety, akty, martwe natury, kwiaty i motywy architektoniczne. Wraz z żoną prowadził w Zakopanem warsztat kilimiarski.
olej, płótno; 50 x 40 cm;
sygnowany po lewej stronie u dołu: T. Grott
Teodor Grott studiował malarstwo w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych w latach 1905 - 1909 u Wyczółkowskiego. Już od 1908 roku wyjechał do Rzymu jako stypendysta akademii. Później jeszcze uczył się w Paryżu. Dużo podróżował, odwiedzał Belgię, Anglię. W 1912 roku odbył podróż do południowych Włoch. Na stałe mieszkał w Krakowie. Od 1910 roku wystawiał w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych, którego był honorowym członkiem. Od 1912 roku był członkiem Towarzystwa Artystów Polskich Sztuka. Posługiwał się farbami olejnymi, ale główną i przez niego ulubioną techniką była akwarela. Osiągał w niej mistrzostwo. Tematy podejmowane przez niego to przede wszystkim portrety, akty, martwe natury, kwiaty i motywy architektoniczne. Wraz z żoną prowadził w Zakopanem warsztat kilimiarski.