Za opinią dr Piotra Kopszaka
Olga Boznańska znakomita malarka polska, edukację artystyczną rozpoczęła pobierając lekcje rysunku u swojej matki, a następnie uczyła się prywatnie u malarzy J. Siedleckiego, K. Pochwalskiego i H. Lipińskiego. Kontynuowała naukę w I. 1884-86 na Kursach im. A. Baranieckiego u A. Piotrowskiego w Krakowie i u K. Kricheldorfa i W. Durra w latach 1886-89 w Monachium. Tam też założyła własną pracownię i mieszkała przez następne dziewięć lat, wyjeżdżając na dłuższe pobyty do Krakowa, Francji i Szwajcarii. W 1895 podjęła pracę kierownika prywatnej szkoły malarstwa T. Hummla. Zaproponowane przez J. Fałata stanowisko kierownika katedry malarstwa w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie odrzuciła i w 1898 na stałe przeniosła się do Paryża. Swoje prace prezentowała od 1886 r. na licznych wystawach w kraju i międzynarodowych w Europie, Ameryce i Japonii. Uzyskiwała liczne nagrody i odznaczenia, m.in. otrzymała francuską Legię Honorową (1912), Grand Prix na Wystawie Powszechnej w Paryżu (1937) oraz order Polonia Restituta (1938). Była członkiem wielu znaczących, polskich i europejskich stowarzyszeń artystycznych. Malowała w ograniczonej gamie kolorystycznej, zbudowane z rozwibrowanych, drobnych plamek barwnych, pozbawione linii i konturu portrety, martwe natury, sceny rodzajowe we wnętrzach i widoki miejskie. Obraz Olgi Boznańskiej Kwiaty został namalowany na odwrociu innej wcześniejszej kompozycji przedstawiającej róże. Olga Boznańska malowała kwiaty od początku swojej twórczości, początkowo jako nieodzowny atrybut jej portretów kobiecych, potem jako martwe natury nawiązujące do malarstwa dawnego. Kompozycja na odwrociu powstała prawdopodobnie w okresie 1900-1910, kiedy Boznańska używała jeszcze "monachijskich" zestawień kolorystycznych, jednolicie szarego tła i soczystej zieleni. Kompozycja na przedniej stronie powstała zapewne ok. 1930 roku. W tym okresie podobne martwe natury przedstawiające kwiaty pojawiały się w jej twórczości dość często.
Za opinią dr Piotra Kopszaka
Olga Boznańska znakomita malarka polska, edukację artystyczną rozpoczęła pobierając lekcje rysunku u swojej matki, a następnie uczyła się prywatnie u malarzy J. Siedleckiego, K. Pochwalskiego i H. Lipińskiego. Kontynuowała naukę w I. 1884-86 na Kursach im. A. Baranieckiego u A. Piotrowskiego w Krakowie i u K. Kricheldorfa i W. Durra w latach 1886-89 w Monachium. Tam też założyła własną pracownię i mieszkała przez następne dziewięć lat, wyjeżdżając na dłuższe pobyty do Krakowa, Francji i Szwajcarii. W 1895 podjęła pracę kierownika prywatnej szkoły malarstwa T. Hummla. Zaproponowane przez J. Fałata stanowisko kierownika katedry malarstwa w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie odrzuciła i w 1898 na stałe przeniosła się do Paryża. Swoje prace prezentowała od 1886 r. na licznych wystawach w kraju i międzynarodowych w Europie, Ameryce i Japonii. Uzyskiwała liczne nagrody i odznaczenia, m.in. otrzymała francuską Legię Honorową (1912), Grand Prix na Wystawie Powszechnej w Paryżu (1937) oraz order Polonia Restituta (1938). Była członkiem wielu znaczących, polskich i europejskich stowarzyszeń artystycznych. Malowała w ograniczonej gamie kolorystycznej, zbudowane z rozwibrowanych, drobnych plamek barwnych, pozbawione linii i konturu portrety, martwe natury, sceny rodzajowe we wnętrzach i widoki miejskie. Obraz Olgi Boznańskiej Kwiaty został namalowany na odwrociu innej wcześniejszej kompozycji przedstawiającej róże. Olga Boznańska malowała kwiaty od początku swojej twórczości, początkowo jako nieodzowny atrybut jej portretów kobiecych, potem jako martwe natury nawiązujące do malarstwa dawnego. Kompozycja na odwrociu powstała prawdopodobnie w okresie 1900-1910, kiedy Boznańska używała jeszcze "monachijskich" zestawień kolorystycznych, jednolicie szarego tła i soczystej zieleni. Kompozycja na przedniej stronie powstała zapewne ok. 1930 roku. W tym okresie podobne martwe natury przedstawiające kwiaty pojawiały się w jej twórczości dość często.