Za opinią Anny Dajnowskiej:
Omawiana praca powstała najprawdopodobniej w dojrzałym okresie twórczości artysty, po ukończeniu studiów w krakowskiej ASP i pobycie w Paryżu. Malarz kształcił się w Krakowie do 1914 roku pod kierunkiem Józefa Pankiewicza, a następnie Jacka Malczewskiego. Wpływ Pankiewicza zaznaczył się u niego wyra¼nie w impresjonistycznej lekkości i subtelności materii malarskiej, w odtwarzaniu subiektywnych wrażeń i łagodnych, opartych na półtonach zestawieniach barwnych. Po studiach wyjechał do Paryża. Przebywał tam równolegle m.in. z Olgą Boznańską, Janem Cybisem, Mojżeszem Kislingiem, Melą Muter. W tym okresie malował widoki miasta, pejzaże, sceny rodzajowe i wnętrza swojej pracowni, portrety. Jego pó¼niejszą, w tym powojenną, twórczość zdominowała estetyka postimpresjonistyczna. Charakterystyczne dla tego okresu były martwe natury z widocznymi wpływami Cezanne`a, kompozycje kwiatowe inspirowane kolorystami. Kolejnym etapem w twórczości artysty były autoportrety, wizerunki mieszkańców Bronowic, gdzie artysta zamieszkał pod koniec życia, sceny rodzajowe i pejzaże z okolic Krakowa.(…)