Urodzona w Ryżowie. Studiowała w Charkowie. Następnie zdobywała wiedzę w Klasie Rysunku u Wojciecha Gersona w Warszawie i w Académie Julian w Paryżu. Po powrocie do Warszawy kształciła się w pracowniach Miłosza Kotarbińskiego, Konrada Krzyżanowskiego i Kazimierza Stabrowskiego. Zofia Stankiewicz pracowała głównie w Warszawie. W pierwszych latach głównie malowała pejzaże i martwą naturę. Z czasem poświęciła się wyłącznie grafice. W roku 1912 była współzałożycielką Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Graficznych. Stankiewicz uprawiała techniki metalowe, litografię i linoryt. W jej twórczości dominowała tematyka architektoniczna; wiele prac przedstawia widoki z dawnej Warszawy (m.in. teka Warszawa, 1922). W 1933 artystka została laureatką Nagrody Miasta Stołecznego Warszawy. Odznaczona dwukrotnie Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1929 i 1954). Zofia Stankiewicz zmarła 4 października 1955 i została pochowana na warszawskich Powązkach.