„W twórczości Henryka Baranowskiego, jak i Antoniego Suchanka, kwiaty stanowiły ważną część dorobku. Obaj malarze byli wirtuozami tego tematu. Henryk Baranowski malował martwe natury kwiatowe od lat 60. XX wieku. Kwiaty były dla malarza niezwykle wdzięcznym tematem, mógł wówczas zaprezentować całą finezję kolorystyczną. Przedstawiał zarówno kwiaty polne, chryzantemy, róże, jak i ulubione słoneczniki. Gatunek kwiatów nie był ważny, malarza interesował bardziej ich układ, a przede wszystkim relacje kolorystyczne. Malował gładko, lecz częściej fakturowo, nakładając grubą tkankę farby w partiach liści i kwiatów”. Wojciech Zmorzyński, 2022 r.
olej, płyta, 81 × 53 cm, sygn. l. d: „H.Baranowski”
na odwrocie autorska nalepka z 1973 roku z opisem pracy
„W twórczości Henryka Baranowskiego, jak i Antoniego Suchanka, kwiaty stanowiły ważną część dorobku. Obaj malarze byli wirtuozami tego tematu. Henryk Baranowski malował martwe natury kwiatowe od lat 60. XX wieku. Kwiaty były dla malarza niezwykle wdzięcznym tematem, mógł wówczas zaprezentować całą finezję kolorystyczną. Przedstawiał zarówno kwiaty polne, chryzantemy, róże, jak i ulubione słoneczniki. Gatunek kwiatów nie był ważny, malarza interesował bardziej ich układ, a przede wszystkim relacje kolorystyczne. Malował gładko, lecz częściej fakturowo, nakładając grubą tkankę farby w partiach liści i kwiatów”. Wojciech Zmorzyński, 2022 r.