Proweniencja:
kolekcja prywatna, Polska

Prezentowane dzieło jest interesującym przykładem motywu martwej natury w twórczości artystki. Zastosowana paleta barw harmonijnie współgra z tłem, tworząc ciekawą strukturę. Muśnięcia czerwieni, błękitu czy bieli, doskonale ożywiają obraz, nie dominując jednak w kompozycji pracy. Przed nazwiskiem artystki w sygnaturze pojawia się literka „v” (taki sam podpis widnieje np. na pracy „Portret dwóch dziewczynek” z roku 1896, znajdującej się obecnie w Muzeum Śląskim w Katowicach). Tego rodzaju podpis nie był często stosowany przez artystkę, przez co praca zyskuje na wyjątkowości.
Martwe natury i kwiaty stanowią ważny, choć nie tak popularny jak portrety, dział w twórczości Olgi Boznańskiej. Prezentowane były na wystawach (np. Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie), ale też niejednokrotnie rozdawane w formie prezentów. Motyw ten przeplatał się przez całą twórczość artystki, co świadczy o przywiązaniu Boznańskiej do tej tematyki. W ostatnim etapie twórczości zdarzało się, że martwe natury były malowane na zamówienie.

Bibliografia:
- Bobrowska E., "Olga Boznańska (1865-1940)", Muzeum Narodowe w Krakowie, Kraków 2014.
- Blum H., "Olga Boznańska - zarys życia i twórczości", Kraków 1964.
- Blumówna H., "Olga Boznańska", Muzeum Narodowe w Krakowie, Kraków 1960.
- Król A., "Manggha Boznańskiej. Inspiracje sztuką Japonii w malarstwie Olgi Boznańskiej", Centrum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha, Kraków 2006.