Stanisław Ejsmond był synem Franciszka, również malarza, który był jedynym nauczycielem malarstwa syna. Debiutował w 1910 w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych i wystawiał tam swoje prace w latach 1910-37, za które zdobył wiele nagród i medali (m.in. w 1932 za obraz "Róże"). W 1929 wystawiał w gronie artystów niestowarzyszonych w Poznaniu. 7. IX. 1939 wyjechał z Warszawy wywożąc zbiory Zachęty m.in. Bitwę pod Grunwaldem i Kazanie Skargi Jana Matejki do Lublina, gdzie zginął podczas bombardowania miasta. Malował głównie kwiaty, martwe natury o motywach łowieckich, portrety, niekiedy obrazy o tematyce fantastycznej. Wykonywał także panneaux dekoracyjne, m.in. dla firm E. Wedel oraz plakaty propagandowe.
Stanisław Ejsmond był synem Franciszka, również malarza, który był jedynym nauczycielem malarstwa syna. Debiutował w 1910 w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych i wystawiał tam swoje prace w latach 1910-37, za które zdobył wiele nagród i medali (m.in. w 1932 za obraz "Róże"). W 1929 wystawiał w gronie artystów niestowarzyszonych w Poznaniu. 7. IX. 1939 wyjechał z Warszawy wywożąc zbiory Zachęty m.in. Bitwę pod Grunwaldem i Kazanie Skargi Jana Matejki do Lublina, gdzie zginął podczas bombardowania miasta. Malował głównie kwiaty, martwe natury o motywach łowieckich, portrety, niekiedy obrazy o tematyce fantastycznej. Wykonywał także panneaux dekoracyjne, m.in. dla firm E. Wedel oraz plakaty propagandowe.