Studiowała w latach 1947-50 w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi u Władysława Strzemińskiego i krótko była asystentką Stefana Wegnera. Uczestniczyła w I Wystawie Sztuki Nowoczesnej w Krakowie. Po studiach wyjechała do Izraela, a następnie do Nowego Jorku, gdzie zamieszkała na stałe. W Polsce jej obrazy znajdują się w zbiorach Muzeum Sztuki w Łodzi. Radosne w nastroju malarstwo Judyty Sobel kontynuuje nurt postimpresjonizmu, czerpiąc z rozwiązań ekspresjonizmu van Gogha i estetyzmu Henri Matisse`a. Oglądanie ich sprawia przyjemność płynącą z rozpoznania znajomego piękna. Jej przedstawiające obrazy, głównie pejzaże, martwe natury i kwiaty, o jasnych, rozświetlonych kolorach spełniają podstawowy wymóg, jaki stawiał swojemu dekoracyjnym kompozycjom Henri Matisse: malarstwo ma być fotelem dla oka.
Olej, płótno, 61 x 50,5 cm
Sygnowany l.d.: J.SOBEL
Studiowała w latach 1947-50 w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi u Władysława Strzemińskiego i krótko była asystentką Stefana Wegnera. Uczestniczyła w I Wystawie Sztuki Nowoczesnej w Krakowie. Po studiach wyjechała do Izraela, a następnie do Nowego Jorku, gdzie zamieszkała na stałe. W Polsce jej obrazy znajdują się w zbiorach Muzeum Sztuki w Łodzi. Radosne w nastroju malarstwo Judyty Sobel kontynuuje nurt postimpresjonizmu, czerpiąc z rozwiązań ekspresjonizmu van Gogha i estetyzmu Henri Matisse`a. Oglądanie ich sprawia przyjemność płynącą z rozpoznania znajomego piękna. Jej przedstawiające obrazy, głównie pejzaże, martwe natury i kwiaty, o jasnych, rozświetlonych kolorach spełniają podstawowy wymóg, jaki stawiał swojemu dekoracyjnym kompozycjom Henri Matisse: malarstwo ma być fotelem dla oka.