Uczył się w Kunstgewerbeschule i Akademii Sztuki w rodzinnym Kassel. Studia artystyczne kontynuował w Berlinie u Lewina Funke. W okresie tym zaprzyjaźnił się ze znanym szczecińskim malarzem Hansem Hartigiem. Razem odbyli podróż na wyspę Wolin. W 1902 roku artysta podjął w Wolinie pracę jako nauczyciel rysunku i z tego powodu przybrał później przydomek "Wollin". W 1931 roku rozpoczął pracę w König-Wilhelm Gymnasium w Szczecinie. Należał do grupy artystycznej "Die Hessen" i był współzałożycielem powstałego w 1916 roku "Pommersche Künstlerbund". Zaliczany jest do grona najbardziej znanych pomorskich malarzy modernistów. Malował pejzaże Pomorza, widoki miasteczek, stoczni, portów, sceny rodzajowe, portrety oraz martwe natury. Jego prace nabywały szczecińskie muzea i urzędy (między innymi Provinzial Verwaltung, Oberpräsidium). Obrazy namalowane przez Otto Lang-Wollina znajdowały się także w Neue Sparkasse i Zarządzie Kolei. Po 1945 roku osiadł w Burgdorf niedaleko Hanoweru. Po śmierci żony zamieszkał u syna w San Remo.