Malarz niemiecki - pejzażysta. Brał udział w I Wojnie Światowej w 16. Królewskim Bawarskim Regimencie Rezerwy Piechoty - w roku 1916 został ciężko ranny. Studiował w Monachium, Berlinie, a także w Stuttgarcie, Wiedniu i Paryżu, m.in. u prof. Heinricha von Zügela, Maxa Liebermana, Leo von Königa. W Stuttgarcie należał do grupy "Uecht" zrzeszającej malarzy abstrakcyjnych, a w Wiedniu do grupy "Licht" zrzeszającej kubistów. Za Widok fiordu Hardanger otrzymał w roku 1928 w Wiedniu złoty medal. W 1930 roku rozpoczął pracę na Akademii w Zürichu, gdzie w 1932 został profesorem, a później także rektorem. W 1938 roku wrócił do Bawarii na prośbę przyjaciół. Odbył podróże po Europie, Bliskim Wschodzie i Stanach Zjednoczonych. Około roku 1928 przyjął artystyczny pseudonim Graboné (od nazwy miejscowości w Badenii- Wirtembergii, gdzie znajdował się jego rodzinny majątek). Po II wojnie udzielał podobno lekcji malarstwa gen. Eisenhowerowi (oraz Winstonowi Churchillowi). Biały Dom zdementował tę informację w roku 1958, choć wiadomo, że obraz Graboné znajdował się w zbiorach Eisenhowera. Jego malarstwo zdobyło popularność wśród oficerów amerykańskich stacjonujących w Niemczech. Malował pejzaże górskie i morskie, widoki z podróży.