Temat nokturnu z księżycem nad rozległym polem Stanisławski podejmował wielokrotnie (por. „Noc księżycowa” 1903, Muzeum Narodowe w Krakowie nr. MNK II-b-843). Przy bezpośrednim stosunku do natury szukał pod powierzchnią zjawisk przyrody metafizycznej esencji bytu w czystym, pozbawionym jakiegokolwiek sztafażu i literackiej narracji pejzażu. Malowane szerokim duktem pędzla, utrzymane w wąskiej tonacji brązów, błękitów i fioletów, ewokujące nastrój melancholii i smutku
Olej, tektura; 17 x 22 cm
Sygnowany l.d.: Jan Stanisławki
Na odwrocie stempel: Jan Stanisławski z wpisem piórem: Janina Stanisławska; dwie nalepki papierowe: 1. piórem: Księżyc / wł. pryw.; 2. druk wypełniony piórem: Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie / 1907 nr / Autor Stanisławski Jan / Adres + / Dzieło Księżyc / Rodzaj ol. cena, przyklejona banderola z drukiem 1908 / 27(…)
Wystawiany: TPSP Kraków, 1907-1908
Temat nokturnu z księżycem nad rozległym polem Stanisławski podejmował wielokrotnie (por. „Noc księżycowa” 1903, Muzeum Narodowe w Krakowie nr. MNK II-b-843). Przy bezpośrednim stosunku do natury szukał pod powierzchnią zjawisk przyrody metafizycznej esencji bytu w czystym, pozbawionym jakiegokolwiek sztafażu i literackiej narracji pejzażu. Malowane szerokim duktem pędzla, utrzymane w wąskiej tonacji brązów, błękitów i fioletów, ewokujące nastrój melancholii i smutku