To artystka wizualna młodego pokolenia, która w swojej działalności artystycznej analizuje problematykę społeczną z perspektywy radykalnej wrażliwości, zakorzenionej w praktyce i teorii feministyczno-queerowej i feministyczno- posthumanistycznej. Skupia się na zależnościach pomiędzy państwem, narodem, tożsamością środkowo-europejską, a pozycją peryferyjnych tożsamości. Podejmuje temat queerowej lesbijskości i nieheteronormatywności oraz bada miejsce ‘Innego’ w budowaniu projektów państwowych. Ważnym elementem jej praktyki artystycznej są kwestie tożsamości grupowej, pamięci zbiorowej, konstrukcji prawa oraz sposoby budowania wyobrażonych wspólnot. Buduje swoje projekty bazując na performatywnych doświadczeniach. Działa intermedialnie tworząc elementy instalacyjno-rzeźbiarskie, wideo i fotografie. Prezentowana fotografia pochodzi z wielowątkowego cyklu Sourcebook, odnoszącego się do The New Woman’s Survival Sourcebook, który powstał w 1975 roku (Kirsten Grimstad i Susan Rennie): „Stylizowany na katalog sprzedażowy, zawiera oferty i opisy organizacyjne, artykuły i obszerne ilustracje […], stworzony, by zmapować rozległą sieć feministycznych alternatywnych działań kulturalnych w latach 70.” Piskorska przetwarza dalsze losy Sourcebook, odnosząc je m.in. do zapomnianych a raczej skrywanych losów polskich feministek i lesbijek XIXw. Prezentowana praca dotyczy części poświęconej Marii Rodziewiczównie, która zamieszkała z Skirmunttówną: „przeszłyśmy razem tyle ciężkich chwil, dobrze nam razem, niech więc jej dom będzie moim domem. I na tym stanęło. Nie pożałowałam tego nigdy – i nigdy nasza Wahlversandtschaft [sic] nie dała mi chwili zawodu. […] Niemieckie Wahlverwandtschaften oznacza ‘powinowactwo z wyboru’ lub ‘powinowactwo duchowe’ i jest również tytułem powieści Goethego: odbiór powieści budzi kontrowersje wokół tego, czy pojęcie to dotyczy raczej «Wahl» (wyboru poszanowania ślubów małżeńskich pomimo przeciwstawnych skłonności) lub «Verwandtschaften» (powinowactwa, które nie ma szacunku dla społecznych konwencji)”. O swoich działaniach Piskorska mówi: „dotykam problemów, postaw i sytuacji bardzo aktualnych społecznie. Dotykam wątków, które dotyczą też mnie, nie jako artystki, tylko jako realnej osoby z krwi i kości. Dlatego nie uważam, że moje prace są konfrontacyjne - uważam, że opresyjne warunki społeczne dyscyplinują ciała i zachowania, nie pozwalając na odchylenia od skonstruowanej i zdefiniowanej normy". Liliana Piskorska to absolwentka Wydziału Sztuk Pięknych UMK w Toruniu, w 2011 roku studentka Uniwersytetu Warszawskiego. W 2017 roku obroniła pracę doktorską pt. Pragnienie kontaktu na toruńskim WSP (promotorka Elżbieta Jabłońska). Od 2013 roku członkini Grupy nad Wisłą. Finalistka Forecast Forum w Haus der Kulturen der Welt w Berlinie w 2017 roku. Laureatka nagrody publiczności: Spojrzenia 2019: Nagroda Deutsche Bank. Jej prace znajdują się w kolekcjach prywatnych i publicznych (m.in. Zachęta Narodowa Galeria Sztuki).

13
Liliana PISKORSKA (ur. 1988)

Książka źródeł | Sourcebook nr 25, Wahlverwandtschaften #1, 2020

fotografia barwna, druk archiwalny na papierze PermaJet Fine Art Photo Art Silk, 40 x 60 cm w świetle, drewniana rama, szkło, edycja 1/7 + 1AP

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

To artystka wizualna młodego pokolenia, która w swojej działalności artystycznej analizuje problematykę społeczną z perspektywy radykalnej wrażliwości, zakorzenionej w praktyce i teorii feministyczno-queerowej i feministyczno- posthumanistycznej. Skupia się na zależnościach pomiędzy państwem, narodem, tożsamością środkowo-europejską, a pozycją peryferyjnych tożsamości. Podejmuje temat queerowej lesbijskości i nieheteronormatywności oraz bada miejsce ‘Innego’ w budowaniu projektów państwowych. Ważnym elementem jej praktyki artystycznej są kwestie tożsamości grupowej, pamięci zbiorowej, konstrukcji prawa oraz sposoby budowania wyobrażonych wspólnot. Buduje swoje projekty bazując na performatywnych doświadczeniach. Działa intermedialnie tworząc elementy instalacyjno-rzeźbiarskie, wideo i fotografie. Prezentowana fotografia pochodzi z wielowątkowego cyklu Sourcebook, odnoszącego się do The New Woman’s Survival Sourcebook, który powstał w 1975 roku (Kirsten Grimstad i Susan Rennie): „Stylizowany na katalog sprzedażowy, zawiera oferty i opisy organizacyjne, artykuły i obszerne ilustracje […], stworzony, by zmapować rozległą sieć feministycznych alternatywnych działań kulturalnych w latach 70.” Piskorska przetwarza dalsze losy Sourcebook, odnosząc je m.in. do zapomnianych a raczej skrywanych losów polskich feministek i lesbijek XIXw. Prezentowana praca dotyczy części poświęconej Marii Rodziewiczównie, która zamieszkała z Skirmunttówną: „przeszłyśmy razem tyle ciężkich chwil, dobrze nam razem, niech więc jej dom będzie moim domem. I na tym stanęło. Nie pożałowałam tego nigdy – i nigdy nasza Wahlversandtschaft [sic] nie dała mi chwili zawodu. […] Niemieckie Wahlverwandtschaften oznacza ‘powinowactwo z wyboru’ lub ‘powinowactwo duchowe’ i jest również tytułem powieści Goethego: odbiór powieści budzi kontrowersje wokół tego, czy pojęcie to dotyczy raczej «Wahl» (wyboru poszanowania ślubów małżeńskich pomimo przeciwstawnych skłonności) lub «Verwandtschaften» (powinowactwa, które nie ma szacunku dla społecznych konwencji)”. O swoich działaniach Piskorska mówi: „dotykam problemów, postaw i sytuacji bardzo aktualnych społecznie. Dotykam wątków, które dotyczą też mnie, nie jako artystki, tylko jako realnej osoby z krwi i kości. Dlatego nie uważam, że moje prace są konfrontacyjne - uważam, że opresyjne warunki społeczne dyscyplinują ciała i zachowania, nie pozwalając na odchylenia od skonstruowanej i zdefiniowanej normy". Liliana Piskorska to absolwentka Wydziału Sztuk Pięknych UMK w Toruniu, w 2011 roku studentka Uniwersytetu Warszawskiego. W 2017 roku obroniła pracę doktorską pt. Pragnienie kontaktu na toruńskim WSP (promotorka Elżbieta Jabłońska). Od 2013 roku członkini Grupy nad Wisłą. Finalistka Forecast Forum w Haus der Kulturen der Welt w Berlinie w 2017 roku. Laureatka nagrody publiczności: Spojrzenia 2019: Nagroda Deutsche Bank. Jej prace znajdują się w kolekcjach prywatnych i publicznych (m.in. Zachęta Narodowa Galeria Sztuki).