![Krzyk I [Krzyk w ogrodzie], 1961](https://artinfo-production.s3.waw.io.cloud.ovh.net/uploads/artwork/image/714024/a060.jpg)
PROWENIENCJA:
- Obraz zakupiony ze spuścizny po artyście w 1999 roku;
- Kolekcja prywatna, Polska.
WYSTAWIANY:
- Galeria Krzysztofory, Kraków, 1965 [jako Krzyk w ogrodzie];
- Alfred Lenica, Muzeum Narodowe, Wrocław, 2014.
WYMIENIONY W KATALOGU WYSTAWY:
- Alfred Lenica. Malarstwo, CBWA Zachęta, Warszawa, 1974, poz. kat. 294.
REPRODUKOWANY:
- Alfred Lenica, katalog wystawy w Muzeum Narodowym, Wrocław, 2014, s. 159.
Alfred Lenica uznawany jest za autora pierwszego w Polsce płótna taszystowskiego – obrazu „Farby w ruch” z 1949 roku. Był jednym z członków założycieli poznańskiej grupy artystycznej 4F+R (Forma, Farba, Faktura, Fantastyka + Realizm). W 1948 roku uczestniczył w I Wystawie Sztuki Nowoczesnej w Krakowie. Pochodzący z Poznania malarz, z wykształcenia skrzypek, przemycał w twórczości artystycznej zamiłowanie do harmonii barw, które jak wspomina Bożena Kowalska, kształtowały emocje odbiorcy: „Czasem zaś sama harmonia kolorów potrafi trafnie oddać nastrój radości, smutku czy wojennej grozy, z dużą sugestią działając na odbiorców”. Malarz formuje strukturę malarską za pomocą swobodnie ściekających farb, rozbryzgów, chlapnięć. Eksperymentuje również z innymi materiałami i technikami, jak lakiery i collage. By uzyskać charakterystyczny sposób malowania obrazu korzysta z narzędzi pozwalających na precyzyjne wybieranie już naniesionej farby tworząc tym samym linearne, swobodnie kształtowane kompozycje. Lata 40. i 50. XX wieku to szczyt twórczych i nowatorskich rozwiązań formalnych w kreacji dzieł malarza. Obrazy Alfreda Lenicy intensyfikują empiryczne doznania widza.
olej, płótno, 100 x 134 cm;
sygn. p. d.: Lenica (ryte w warstwie malarskiej);
sygn., dat. i opisany na odwrocie: A. LENICA / WARSZAWA / 1961 oraz 134 x 100 / ‘KRZYK I’ obok nr 10 [w okręgu], poniżej nr 12/10.
PROWENIENCJA:
- Obraz zakupiony ze spuścizny po artyście w 1999 roku;
- Kolekcja prywatna, Polska.
WYSTAWIANY:
- Galeria Krzysztofory, Kraków, 1965 [jako Krzyk w ogrodzie];
- Alfred Lenica, Muzeum Narodowe, Wrocław, 2014.
WYMIENIONY W KATALOGU WYSTAWY:
- Alfred Lenica. Malarstwo, CBWA Zachęta, Warszawa, 1974, poz. kat. 294.
REPRODUKOWANY:
- Alfred Lenica, katalog wystawy w Muzeum Narodowym, Wrocław, 2014, s. 159.
Alfred Lenica uznawany jest za autora pierwszego w Polsce płótna taszystowskiego – obrazu „Farby w ruch” z 1949 roku. Był jednym z członków założycieli poznańskiej grupy artystycznej 4F+R (Forma, Farba, Faktura, Fantastyka + Realizm). W 1948 roku uczestniczył w I Wystawie Sztuki Nowoczesnej w Krakowie. Pochodzący z Poznania malarz, z wykształcenia skrzypek, przemycał w twórczości artystycznej zamiłowanie do harmonii barw, które jak wspomina Bożena Kowalska, kształtowały emocje odbiorcy: „Czasem zaś sama harmonia kolorów potrafi trafnie oddać nastrój radości, smutku czy wojennej grozy, z dużą sugestią działając na odbiorców”. Malarz formuje strukturę malarską za pomocą swobodnie ściekających farb, rozbryzgów, chlapnięć. Eksperymentuje również z innymi materiałami i technikami, jak lakiery i collage. By uzyskać charakterystyczny sposób malowania obrazu korzysta z narzędzi pozwalających na precyzyjne wybieranie już naniesionej farby tworząc tym samym linearne, swobodnie kształtowane kompozycje. Lata 40. i 50. XX wieku to szczyt twórczych i nowatorskich rozwiązań formalnych w kreacji dzieł malarza. Obrazy Alfreda Lenicy intensyfikują empiryczne doznania widza.