Aleksander STANKIEWICZ (1824-1892)
Naukę rysunku rozpoczął w wieku 10 lat u Jana Feliksa Piwowarskiego w warszawskim Gimnazjum Gubernalnym, a od 1840 roku eksponował swoje prace na warszawskich Wystawach Sztuk Pięknych. W latach 1844-46 studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu i w czasie trwania nauki otrzymał wyróżnienie oraz dwa srebrne medale. W 1846 roku wyjechał do Rzymu na stypendium, gdzie pozostał do końca życia, odwiedzając na krótki czas Warszawę w 1852 roku. Mieszkając w Rzymie przyjaźnił się z Henrykiem Siemiradzkim, który opiekował się nim pod koniec życia. Największą popularność zdobył dzięki malowaniu scen rodzajowych.
olej, deska, 15 x 25 cm,
sygn. l. d.: Al. Stankiewicz 1889.
Aleksander STANKIEWICZ (1824-1892)
Naukę rysunku rozpoczął w wieku 10 lat u Jana Feliksa Piwowarskiego w warszawskim Gimnazjum Gubernalnym, a od 1840 roku eksponował swoje prace na warszawskich Wystawach Sztuk Pięknych. W latach 1844-46 studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu i w czasie trwania nauki otrzymał wyróżnienie oraz dwa srebrne medale. W 1846 roku wyjechał do Rzymu na stypendium, gdzie pozostał do końca życia, odwiedzając na krótki czas Warszawę w 1852 roku. Mieszkając w Rzymie przyjaźnił się z Henrykiem Siemiradzkim, który opiekował się nim pod koniec życia. Największą popularność zdobył dzięki malowaniu scen rodzajowych.