Projekty kostiumów do filmu ‘Kazimierz Wielki’ (1975) - reżyseria: Ewa i Czesław Petelscy.
Wystawiane: „Otto Axer…,” Muzeum Nadwiślańskie w Kazimierzu Dolnym w 2008 r.
Otto Axer scenograf, malarz, pedagog. W 1924-30 studiował w krakowskiej ASP, w 1930-31 był stypendystą w Paryżu. Jako scenograf zadebiutował w 1932 r. i do 1939 związany był z Teatrami Miejskimi we Lwowie i Łodzi (1937-39). Współpracował m. in. z Leonem Schillerem ("Podróż po Warszawie" Schobera, "Nieboska komedia" Krasińskiego, "Nasze miasto" Wildera, "Korsarz" Acharda). Był więźniem obozu w Altengrabow, po powrocie do kraju nadal współpracował z Schillerem w Teatrze Wojska Polskiego w Łodzi (1946-1949), następnie był scenografem Teatru Polskiego w Warszawie (1949-1973). Gościnnie współpracował z teatrami m. in. Kameralnym Domu Żołnierza, Powszechnym i Teatrem im. Stefana Jaracza w Łodzi, z Współczesnym i Wielkim w Warszawie, Teatrem im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach, Teatrem im. Juliusza Osterwy w Lublinie. Powojenne jego prace, to m. in. "Igraszki z diabłem" Jana Drdy, "Na dnie" Maksima Gorkiego, "Don Carlos" Friedricha Schillera, "Maria Stuart" Juliusza Słowackiego, "Irydion" Zygmunta Krasińskiego, "Makbet" Williama Szekspira (tu także reżyseria, 1964), "Biedermann i podpalacze" Maxa Frischa, "Ifigenia w Taurydzie" Johanna Wolfganga Goethego, "Hrabina" Stanisława Moniuszki, "Król Roger" Karola Szymanowskiego. Uprawiał malarstwo, grafikę, ilustracje. W latach 1947-52 wykładał w PWST Łodzi, potem Warszawie, od 1959 współpracował z telewizją.
1. szata uroczysta, 2. codzienna, 3.żałobna, 1974
tempera, karton; 50 x 70 cm;
sygnowane p. d.: „OTTO/AXER” w prostokącie (faksymile);
dat.: 18 VI. 74;
także odręcznie tytuły oraz nr „ 50”.
Projekty kostiumów do filmu ‘Kazimierz Wielki’ (1975) - reżyseria: Ewa i Czesław Petelscy.
Wystawiane: „Otto Axer…,” Muzeum Nadwiślańskie w Kazimierzu Dolnym w 2008 r.
Otto Axer scenograf, malarz, pedagog. W 1924-30 studiował w krakowskiej ASP, w 1930-31 był stypendystą w Paryżu. Jako scenograf zadebiutował w 1932 r. i do 1939 związany był z Teatrami Miejskimi we Lwowie i Łodzi (1937-39). Współpracował m. in. z Leonem Schillerem ("Podróż po Warszawie" Schobera, "Nieboska komedia" Krasińskiego, "Nasze miasto" Wildera, "Korsarz" Acharda). Był więźniem obozu w Altengrabow, po powrocie do kraju nadal współpracował z Schillerem w Teatrze Wojska Polskiego w Łodzi (1946-1949), następnie był scenografem Teatru Polskiego w Warszawie (1949-1973). Gościnnie współpracował z teatrami m. in. Kameralnym Domu Żołnierza, Powszechnym i Teatrem im. Stefana Jaracza w Łodzi, z Współczesnym i Wielkim w Warszawie, Teatrem im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach, Teatrem im. Juliusza Osterwy w Lublinie. Powojenne jego prace, to m. in. "Igraszki z diabłem" Jana Drdy, "Na dnie" Maksima Gorkiego, "Don Carlos" Friedricha Schillera, "Maria Stuart" Juliusza Słowackiego, "Irydion" Zygmunta Krasińskiego, "Makbet" Williama Szekspira (tu także reżyseria, 1964), "Biedermann i podpalacze" Maxa Frischa, "Ifigenia w Taurydzie" Johanna Wolfganga Goethego, "Hrabina" Stanisława Moniuszki, "Król Roger" Karola Szymanowskiego. Uprawiał malarstwo, grafikę, ilustracje. W latach 1947-52 wykładał w PWST Łodzi, potem Warszawie, od 1959 współpracował z telewizją.