Malarz, wybitny pejzażysta tatrzański. Urodzony w Sosnowcu, młode lata spędził w Miechowie. W czasie I wojny walczył w Legionach. Ok. 1930 osiadł w Zakopanem, gdzie m.in. współpracował z Januszem Kotarbińskim przy polichromii w zakopiańskim kościele parafialnym. W 2 połowie lat trzydziestych mieszkał w Sosnowcu. Był członkiem Szczepu Rogate Serce Stanisława Szukalskiego. W latach 1942-43 wykonywał polichromię w kościele w Koziegłowach k. Częstochowy. Krótko pracował w Strzelcach Opolskich w tamtejszym Wydziale Kultury. Po wojnie związał się ze śląskim środowiskiem artystycznym. Najchętniej podejmował tematykę pejzażową, malował również martwe natury i akty, posługując się technika olejną, rzadziej akwarelą.
olej, płótno, 54,5 x 73,5 cm
sygn. p.d.: Michał Stańko
na odwrocie nalepka składu materiałów malarskich W. Smolaka w Krakowie.
Malarz, wybitny pejzażysta tatrzański. Urodzony w Sosnowcu, młode lata spędził w Miechowie. W czasie I wojny walczył w Legionach. Ok. 1930 osiadł w Zakopanem, gdzie m.in. współpracował z Januszem Kotarbińskim przy polichromii w zakopiańskim kościele parafialnym. W 2 połowie lat trzydziestych mieszkał w Sosnowcu. Był członkiem Szczepu Rogate Serce Stanisława Szukalskiego. W latach 1942-43 wykonywał polichromię w kościele w Koziegłowach k. Częstochowy. Krótko pracował w Strzelcach Opolskich w tamtejszym Wydziale Kultury. Po wojnie związał się ze śląskim środowiskiem artystycznym. Najchętniej podejmował tematykę pejzażową, malował również martwe natury i akty, posługując się technika olejną, rzadziej akwarelą.