Pochodzenie:
kolekcja Ewy i Zbigniewa Preisnerów, Kraków
kolekcja prywatna, Warszawa

Wystawiany:
- 3 Artistes Peintres Polonais - Tadeusz Brzozowski, Galerie Presidence Bordeaux, 9 - 17 października 1984.
- Tadeusz Brzozowski - Przyjaciele - Uczniowie, BWA Poznań, 10 grudnia - 12 grudnia 1981 (wystawa zamknięta z powodu wprowadzenia stanu wojennego).
- La puissance de l`imaginaire. Tendances surrealistes dans l`art contemporain polonais, Instytut Polski, Paryż, wrzesień 1987.
- Tadeusz Brzozowski. Malarstwo i rysunek, BWA, Krosno 20 marca - 20 kwietnia 1989.
- Tadeusz Brzozowski, Galeria Sztuki Sceny Plastycznej KUL, Lublin, loty - kwiecień 1990.
- Tadeusz Brzozowski. Malarstwo, rysunek, BWA, Kraków 1 czerwca - 1 sierpnia 1992 r.
- Artyści z Krakowa, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa, 12 sierpnia - wrzesień 1993 r.
- Tadeusz Brzozowski 1918-1987, Muzeum Narodowe w Warszawie, kwiecień - czerwiec 1997 r., Muzeum Tatrzańskie im. T. Chałubińskiego w Zakopanem, czerwiec - sierpień 1997 r., Muzeum Narodowe we Wrocławiu, październik - grudzień 1997 r., Muzeum Narodowe w Krakowie, luty - kwiecień 1998 r.

Literatura
- Tadeusz Brzozowski. Malarstwo, rysunek, Kraków 1992 r.
- Artyści z Krakowa, Warszawa 1993 r., s. 30.
- Tadeusz Brzozowski 1918-1987, katalog wystawy, Warszawa 1997, poz. 401.


Ja poddaję się temu, co powoduje, że mam malować tak, a nie inaczej. Po prostu słucham. Mam oczywiście świadomość artystyczną. Ale najcenniejsze, co mogę ofiarować, tkwi — jak sądzę — we mnie najgłębiej. Jest to prawie strefa sacrum albo działa jak strefa sacrum. Dla mnie światem jest nie tylko widzialne, ale i to, co znajduje się poza nami. Mam bardzo ostrą świadomość tego, że żyjemy w świecie tajemnym; ileż jest tych spraw tajemnych, których nigdy nie odczytamy.

Tadeusz Brzozowski w rozmowie z Elżbietą Dzikowską.


Prezentowana praca jest przykładem schyłkowej twórczości Brzozowskiego i dobrze reprezentuje dojrzały język artysty. Wykonany w 1981 roku „Kretes (II)” to jeden z obrazów z lat osiemdziesiątych, prezentujących formy przypominające ludzkie ciała, obdarzone abstrakcyjnymi głowami. Inna praca z tego samego roku znajduje się w kolekcji warszawskiej Zachęty („Podpurka”). Płótno, zamalowane laserunkowo, charakteryzuje niezwykle ekspresyjna paleta barw. Dzięki warstwowej strukturze dzieła możemy obserwować proces twórczy Brzozowskiego i śledzić poczynania jego ręki.
O ile dolna część kompozycji zdominowana jest przez cienkie, półprzezroczyste warstwy, górna połać to miejsce dla ekspresyjnych impastów, krążących wokół silnego żółtego akcentu, umieszczonego w centrum. Kontrast zastosowany w technikach i kolorach nadaje ekspresji całej kompozycji.
Praca ma bogatą historię ekspozycyjną: była wystawiana ośmiokrotnie w Polsce (m.in. w Muzeach Narodowych w Warszawie, Krakowie i Wrocławiu) oraz na zagranicznych pokazach prac artysty w Bordeaux oraz Paryżu. Znajdowała się w kolekcji Ewy i Zbigniewa Preisnerów.

Tadeusz Brzozowski był jedną z najciekawszych postaci krakowskiej sceny artystycznej XX wieku, która wykształciła swój rozbudowany język malarski. Malarz, członek Grupy Krakowskiej oraz międzynarodowej grupy Phases, zaczynał swoje poszukiwania w malarstwie figuratywnym, by skończyć na odrealnionych, abstrakcyjnych przedstawieniach. Od drugiej połowy lat 50. zaczął tworzyć „anonimowe figuracje” o dużym ładunku symbolicznym. Dzieła Brzozowskiego były silnie związane z materialnością ludzkiego ciała i przedstawiały je niejednokrotnie w poetycki sposób. W latach 70., wskutek podróży do Stanów Zjednoczonych, artystyczny alfabet malarza zmienił się nieco - nabrał więcej ekspresyjnego koloru a stosowane formy stały się bardziej obłe.