Brat malarza Stanisława, studia artystyczne rozpoczął w roku 1891 w Akademii Monachijskiej, następnie kształcił się w paryskiej Académie Julian, w wiedeńskiej Kunstgewerbeschule, a w latach 1894 - 1895 w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych oraz na tamtejszej Politechnice. Był artystą wszechstronnym. Oddany idei ogarnięcia całości życia przez sztukę wcielał ją w swej różnorodnej działalności - był malarzem (autorem portretów, pejzaży, scen rodzajowych), grafikiem, architektem, projektantem wnętrz, mebli, kilimów, plakatów, zajmował się krytyką sztuki i pracą pedagogiczną. Był członkiem i aktywnym działaczem Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka" i "Warsztatów Krakowskich", współzałożycielem Tow. "Polska Sztuka Stosowana" i spółdzielni artystów "Ład". W 1913 zorganizował i następnie prowadził katedrę architektury wnętrz w ASP w Krakowie, od 1919 wykładał na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie.