I.Krieger (1820-1889) - fotograf krakowski, jeden z pionierów polskiej fotografii. Znany przede wszystkim z `krajowidoków` - fotografii architektury, ulic i placów Krakowa. Był też autorem znakomitych portretów. Założył swoje atelier w 1860 r., gdzie chętnie fotografowali się krakowscy mieszczanie, mieszkańcy przedmieść, a pó¼niej też galicyjscy chłopi. Stworzył m.in. serię zdjęć mieszkańców Galicji - mieszkańców podkrakowskich wsi, Żydów z Kazimierza, górali z Podhala, Pienin i Śląska Cieszyńskiego, Hucułów, Rusinów, a nawet Cyganów ze szczepu Kełderaszów, których tabor przejeżdżał w owym czasie przez Kraków. Dokumentował też życie miasta umieszczając na swych fotografiach przedstawicieli różnych zawodów. Fotografował obiekty sakralne i świeckie, detale architektoniczne, prace restauracyjne w Katedrze Wawelskiej i kościele Mariackim. Po jego śmierci zakład prowadził syn Natan (do 1904) oraz córka Amelia)
Fotografia form. 20,1x24,7 cm w świetle passe-partout form. 28x32 cm (Przedstawia widok na gmach teatralny od placu św. Ducha i ulicy Szpitalnej. Na dolnym marginesie kliszy nadruk: "45. Teatr miejski w Krakowie, architekt prof. Zawiejski. J. Krieger w Krakowie". Zdjęcie wklejone w passe-partout. Stan zdjęcia dobry, passe-partout zniszczone)
Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacjiI.Krieger (1820-1889) - fotograf krakowski, jeden z pionierów polskiej fotografii. Znany przede wszystkim z `krajowidoków` - fotografii architektury, ulic i placów Krakowa. Był też autorem znakomitych portretów. Założył swoje atelier w 1860 r., gdzie chętnie fotografowali się krakowscy mieszczanie, mieszkańcy przedmieść, a pó¼niej też galicyjscy chłopi. Stworzył m.in. serię zdjęć mieszkańców Galicji - mieszkańców podkrakowskich wsi, Żydów z Kazimierza, górali z Podhala, Pienin i Śląska Cieszyńskiego, Hucułów, Rusinów, a nawet Cyganów ze szczepu Kełderaszów, których tabor przejeżdżał w owym czasie przez Kraków. Dokumentował też życie miasta umieszczając na swych fotografiach przedstawicieli różnych zawodów. Fotografował obiekty sakralne i świeckie, detale architektoniczne, prace restauracyjne w Katedrze Wawelskiej i kościele Mariackim. Po jego śmierci zakład prowadził syn Natan (do 1904) oraz córka Amelia)