Spis autolitografii:
1. Kościół Panny Marii, 2. Wawel od Zwierzyńca, 3. Kościół Panny Marii od Małego Rynku, 4. Kurza Stopka, 5. Kaplica Zygmuntowska, 6. Dziedziniec Zamkowy, 7. Kościół św. Piotra, 8. Wieża Zegarowa (Wawel), 9. Kościół Bożego Ciała, 10. Chrystus (w Kościele Panny Marii), 12. Św. Stanisław (Wawel). Sygn. płyt p.d.: L. Wyczółkowski.
Jeden z najważniejszych i najwybitniejszych twórców młodopolskich - malarz i grafik (odnowiciel i mistrz litografii polskiej), rysownik, pedagog, słynący z doskonałości swego warsztatu, często stosujący eksperymentalne techniki własne. Naukę malarstwa rozpoczął w warszawskiej Klasie Rysunkowej Wojciecha Gersona (1869-74), by kontynuować ją w akademii monachijskiej u Alexandra Wagnera (1877-79) oraz w oddziale kompozycji krakowskiej Szkoły Sztuk Pięknych pod opieką Jana Matejki (1877-79). Po kilkuletniej podróży po Ukrainie w 1895 roku, w związku z otrzymaniem profesury Szkoły Sztuk Pięknych osiadł w Krakowie, z przerwą na okres I wojny światowej, którą spędził głównie w Warszawie. Ostatni okres życia upłynął mu między Poznaniem, Gościeradzem pod Bydgoszczą i Warszawą, gdzie w Akademii Sztuk Pięknych wykładał pochłaniającą go wówczas niemal bez reszty grafikę. Należał do grupy założycieli Towarzystwa Artystów Polskich Sztuka.
KRAKÓW - 12 AUTOLITOGRAFII KREDź I PIÓREM, 1915
Wydanie Warszawskiego Towarzystwa Artystycznego, Drukarnia Jana Cotty, s. nlb. 2, tablic 12
wymiary teki 41 x 30,5 cm
Stan zachowania: do konserwacji.
Spis autolitografii:
1. Kościół Panny Marii, 2. Wawel od Zwierzyńca, 3. Kościół Panny Marii od Małego Rynku, 4. Kurza Stopka, 5. Kaplica Zygmuntowska, 6. Dziedziniec Zamkowy, 7. Kościół św. Piotra, 8. Wieża Zegarowa (Wawel), 9. Kościół Bożego Ciała, 10. Chrystus (w Kościele Panny Marii), 12. Św. Stanisław (Wawel). Sygn. płyt p.d.: L. Wyczółkowski.
Jeden z najważniejszych i najwybitniejszych twórców młodopolskich - malarz i grafik (odnowiciel i mistrz litografii polskiej), rysownik, pedagog, słynący z doskonałości swego warsztatu, często stosujący eksperymentalne techniki własne. Naukę malarstwa rozpoczął w warszawskiej Klasie Rysunkowej Wojciecha Gersona (1869-74), by kontynuować ją w akademii monachijskiej u Alexandra Wagnera (1877-79) oraz w oddziale kompozycji krakowskiej Szkoły Sztuk Pięknych pod opieką Jana Matejki (1877-79). Po kilkuletniej podróży po Ukrainie w 1895 roku, w związku z otrzymaniem profesury Szkoły Sztuk Pięknych osiadł w Krakowie, z przerwą na okres I wojny światowej, którą spędził głównie w Warszawie. Ostatni okres życia upłynął mu między Poznaniem, Gościeradzem pod Bydgoszczą i Warszawą, gdzie w Akademii Sztuk Pięknych wykładał pochłaniającą go wówczas niemal bez reszty grafikę. Należał do grupy założycieli Towarzystwa Artystów Polskich Sztuka.