Wyd: Editions de Francony/EGI
druk: Ateliers Rigal, Fontenay-aux-Roses
Lit.:
Albert Field: s. 107, nr 75-8, H
Michler, Ralf; Löpsinger, Lutz W.; I: s. 245, nr 808
W 1921 rozpoczął studia w Akademii San Fernando w Madrycie, do której uczęszczał z przerwami do 1926, kiedy relegowano go za anarchistyczne poglądy i ekscentryczne zachowanie. Pasjonował się nowymi kierunkami w sztuce, wystawiał od 1925, sporo też pisał do czasopism artystycznych. W 1926 wyjechał do Paryża, gdzie poznał Picassa, Tristana Tzarę i grono surrealistów skupionych wokół André Bretona. W 1929 wspólnie z Bunuelem nakręcili film "Pies andaluzyjski". W tym samym roku poznał i związał się z Galą Eluard, odtąd dozgonną muzą. W latach 30. obmyślił i wypraktykował własną metodę tzw. paranoiczno-krytyczną, wtedy też powstały najbardziej znane jego dzieła, jak "Uporczywość pamięci" (1931), która stała się symbolem surrealizmu i otworzyła artyście drogę do wielkiej kariery w stylu amerykańskim. Lata wojny spędził w USA. Po powrocie do Hiszpanii nastąpił "okres mistyczny" - powstawały wtedy wielkie kompozycje oparte na religijnych kanonach ikonograficznych. W 1964 opublikował "Dziennik geniusza". Ostatnie lata artysty upłynęły pod znakiem podróży i ekstrawagancji.
Z: “Hommage a Leonardo da Vinci (Wielkie Wynalazki)”
Akwaforta kolorowana szablonem, bawełniany papier welinowy; 36 x 50 cm (kompozycja), 56 x 76 cm (arkusz)
Sygnowany ołówkiem pod ryciną: EA/46 Dali
Wyd: Editions de Francony/EGI
druk: Ateliers Rigal, Fontenay-aux-Roses
Lit.:
Albert Field: s. 107, nr 75-8, H
Michler, Ralf; Löpsinger, Lutz W.; I: s. 245, nr 808
W 1921 rozpoczął studia w Akademii San Fernando w Madrycie, do której uczęszczał z przerwami do 1926, kiedy relegowano go za anarchistyczne poglądy i ekscentryczne zachowanie. Pasjonował się nowymi kierunkami w sztuce, wystawiał od 1925, sporo też pisał do czasopism artystycznych. W 1926 wyjechał do Paryża, gdzie poznał Picassa, Tristana Tzarę i grono surrealistów skupionych wokół André Bretona. W 1929 wspólnie z Bunuelem nakręcili film "Pies andaluzyjski". W tym samym roku poznał i związał się z Galą Eluard, odtąd dozgonną muzą. W latach 30. obmyślił i wypraktykował własną metodę tzw. paranoiczno-krytyczną, wtedy też powstały najbardziej znane jego dzieła, jak "Uporczywość pamięci" (1931), która stała się symbolem surrealizmu i otworzyła artyście drogę do wielkiej kariery w stylu amerykańskim. Lata wojny spędził w USA. Po powrocie do Hiszpanii nastąpił "okres mistyczny" - powstawały wtedy wielkie kompozycje oparte na religijnych kanonach ikonograficznych. W 1964 opublikował "Dziennik geniusza". Ostatnie lata artysty upłynęły pod znakiem podróży i ekstrawagancji.