Władysław Pochwalski, malarz, konserwator. W latach 1877-85 uczęszczał do krakowskiej SSP, gdzie jego nauczycielami rysunku i malarstwa byli: F. Szynalewski, W. Łuszczkiewicz i J. Matejko. Następnie wyjechał do Monachium, by od 1890 kontynuować naukę malarstwa w tamtejszej Akademii. Uczył się w Malschule Alexandra Wagnera i u Otto Seitza. Od 1892 stale mieszkał w Krakowie. Pracował jako nauczyciel i konserwator zabytków dzieł sztuki. Tówrczość własna malarza, zachowana jest w nieznacznych stopniu. Malował portrety, ale szczególnym zamiłowaniem darzył naturę. Cechowała go wrażliwość na kolor i światło co dało wyraz licznym kompozycjom. Jego pejzaże opracowane są z wielką dokładnością, pełne ciepła i prawdy. Wystawiał sporadycznie. Zadebiutował w krakowskim TPSP w 1889. Wystawiał także we Lwowie. Po raz ostatni zaprezentował swoją twórczość w 1905.
Władysław Pochwalski, malarz, konserwator. W latach 1877-85 uczęszczał do krakowskiej SSP, gdzie jego nauczycielami rysunku i malarstwa byli: F. Szynalewski, W. Łuszczkiewicz i J. Matejko. Następnie wyjechał do Monachium, by od 1890 kontynuować naukę malarstwa w tamtejszej Akademii. Uczył się w Malschule Alexandra Wagnera i u Otto Seitza. Od 1892 stale mieszkał w Krakowie. Pracował jako nauczyciel i konserwator zabytków dzieł sztuki. Tówrczość własna malarza, zachowana jest w nieznacznych stopniu. Malował portrety, ale szczególnym zamiłowaniem darzył naturę. Cechowała go wrażliwość na kolor i światło co dało wyraz licznym kompozycjom. Jego pejzaże opracowane są z wielką dokładnością, pełne ciepła i prawdy. Wystawiał sporadycznie. Zadebiutował w krakowskim TPSP w 1889. Wystawiał także we Lwowie. Po raz ostatni zaprezentował swoją twórczość w 1905.