Polski malarz, znakomity pejzażysta tatrzański, chętnie podejmował tematy krajobrazowe z okolic podkrakowskich wsi, gdzie jeszcze podczas studiów odbywał liczne wycieczki. Kształcił się w krakowskiej SSP, w Monachium w pracowni Wagnera i Seitza, podróżował po Europie. Poza malarstwem sztalugowym zajmował się malarstwem dekoracyjnym. Jego pejzaże tatrzańskie cechuje dbałość o szczegół, pozostałe kompozycje traktowane są z większą malarską swobodą, oddając nastrojowe piękno rozległych krajobrazów.
olej, płótno
sygn. p.d.: A. Mroczkowski w 1890 r.
wym.: 35,5 x 64,5 cm
W załączeniu opinia dr. Stanisława Dąbrowskiego z 1950 r.
Polski malarz, znakomity pejzażysta tatrzański, chętnie podejmował tematy krajobrazowe z okolic podkrakowskich wsi, gdzie jeszcze podczas studiów odbywał liczne wycieczki. Kształcił się w krakowskiej SSP, w Monachium w pracowni Wagnera i Seitza, podróżował po Europie. Poza malarstwem sztalugowym zajmował się malarstwem dekoracyjnym. Jego pejzaże tatrzańskie cechuje dbałość o szczegół, pozostałe kompozycje traktowane są z większą malarską swobodą, oddając nastrojowe piękno rozległych krajobrazów.