Malarz i grafik projektowy wywodzący się z tradycji konstruktywistycznej, zainteresowany fotomontażem i filmem eksperymentalnym. Od roku 1923 studiował krótko w Szkole Przemysłowej w Krakowie. Najwcześniejsze ze znanych prac artysty to wywodzące się z tradycji formizmu polskiego rysunki z 1924 roku. Znaczącym wydarzeniem dla jego twórczości było spotkanie z Tadeuszem Peiperem i Władysławem Strzemińskim. Zainspirowany typografią stosowaną Strzemińskiego, Podsadecki nawiązał w 1926 współpracę z czasopismem "Zwrotnica" (odpowiadał za szatę graficzną pisma). W tym okresie wykonywał prace nazwane przez Peipera "fotoformią". Były to kompozycje z różnorodnych przedmiotów zarejestrowane za pomocą fotografii. Prace te zdradzały wpływy koncepcji Man Raya, a także Marcela Duchampa, niestety, podobnie jak późniejsze dzieła artysty, zostały zniszczone podczas II wojny światowej przez Gestapo. W 1926 roku na pierwszej wystawie grupy "PRAESENS" artysta przedstawił osiem abstrakcyjnych prac z lat 1924-26, które świadczą o jego oryginalnych poszukiwaniach na polu konstruktywizmu polskiego. W okresie 1928-36 eksperymentował w zakresie fotografii stosując często uzupełnianie kompozycji elementami graficznymi. Od 1928 roku w tygodnikach "Na szerokim świecie" i w "Światowidzie" zamieszczał fotomontaże, które mieszczą się między konstruktywistyczną stylizacją (elementy pozafotograficzne wykonane były z doklejonego kolorowego papieru) a groteską inspirowaną surrealizmem i "nową fotografią". Wykorzystywał cytaty ważnych modernistycznych fotografii i filmów, co jest wyjątkowe nie tylko z punktu konstruktywizmu polskiego, ale i ówczesnej europejskiej twórczości modernistycznej, która programowo rezygnowała w fotografii z kategorii cytatu. W 1932 roku Podsadecki uczestniczył w zorganizowanej przez łódzką grupę "A. R. ` międzynarodowej wystawie typografii, która odbyła się w Instytucie Propagandy Sztuki w Łodzi. Obok Polaków brali w niej udział ważni twórcy europejscy. W latach 1932 i 1933 współpracował też z awangardowym studium filmowym (SPAF) w Krakowie. Od 1935 wystawiał swe prace z krakowskim oddziałem ZZPAP. Będąc artystą bardzo wrażliwym na prądy awangardowe interesował się wieloma nowymi kierunkami, z których szczególnie bliski był mu konstruktywizm. Od 1935 roku Podsadecki oddalał się od twórczości o tradycji awangardowej przechodząc na pozycje bliższe malarskiemu koloryzmowi; od tego roku został członkiem Związku Zawodowego Polskich Artystów Plastyków w Krakowie.
Oferowana praca, powstała w końcowym okresie życia Podsadeckiego, prezentuje znamienne cechy stylistyczne artysty, który w początkowym okresie twórczości konstruował swe obrazy z prostych linii łączących się w geometryczne bloki. Później wprowadził formy bardziej zróżnicowane, falujące i przenikające się. W okresie powojennym malował zaś pejzaże i martwe natury w duchu postkubistycznym posługując się bogatą gamą barwną.