Feliks Brzozowski w latach 1852-1859 kształcił się w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem Christiana Bresleuera. Malował przede wszystkim krajobrazy polskie z Mazowsza, Małopolski i z Tatr. Tworzył głównie drobiazgowo malowane krajobrazy, zwłaszcza motywów leśnych. Po studiach podróżował w Alpy i na Krym. Od 1865 roku zamieszczał liczne ilustracje w warszawskich czasopismach - "Tygodniku Ilustrowanym", "Biesiadzie Literackiej" i w "Kłosach". Swoje prace wystawiał głównie w Salonie Krywulta i w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie, a w roku 1874 także w krakowskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych. Jego obrazy, malowane są w oparciu o studia z natury, odznaczają się harmonijną gamą barwną, umiejętnie rozłożonymi akcentami światła, czystym rysunkiem i drobiazgowym, starannym wykończeniem. Większa kolekcja prac artysty znajduje się w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie.
olej, płótno; 17 x 25 cm;
sygnowany i datowany po prawej stronie u dołu: F. Brzozowski | 1860 r.
Feliks Brzozowski w latach 1852-1859 kształcił się w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem Christiana Bresleuera. Malował przede wszystkim krajobrazy polskie z Mazowsza, Małopolski i z Tatr. Tworzył głównie drobiazgowo malowane krajobrazy, zwłaszcza motywów leśnych. Po studiach podróżował w Alpy i na Krym. Od 1865 roku zamieszczał liczne ilustracje w warszawskich czasopismach - "Tygodniku Ilustrowanym", "Biesiadzie Literackiej" i w "Kłosach". Swoje prace wystawiał głównie w Salonie Krywulta i w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie, a w roku 1874 także w krakowskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych. Jego obrazy, malowane są w oparciu o studia z natury, odznaczają się harmonijną gamą barwną, umiejętnie rozłożonymi akcentami światła, czystym rysunkiem i drobiazgowym, starannym wykończeniem. Większa kolekcja prac artysty znajduje się w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie.