Studia artystyczne rozpoczął w 1912 r. w Szkole Przemysłowej we Lwowie. W latach 1919-1922 kontynuował naukę w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych; w 1922 r. uczęszczał do prywatnej pracowni A. Archipenki w Berlinie. W 1923 r. wyjechał do Paryża, gdzie związał się z kręgiem École de Paris, mieszkając z E. Zakiem i M. Chagallem. Dwa lata później osiadł we Francji na stałe. Uczestniczył w paryskich Salonach, wystawiał w wielu galeriach Paryża m.in.: Bernheim, de France, Le Portique. W 1930 r. pokazywał swe prace w Stanach Zjednoczonych: w Cleveland i Nowym Jorku. Eksponował swą twórczość także w Kanadzie i Anglii. W kraju artysta należał do ugrupowań o kolorystycznej orientacji - Nowa Generacja i Zwornik. W 1935 r. wyjechał do Nowego Jorku. Współpracował z Associated American Artists Gallery i French Art Gallery; przez wiele lat wykładał w Art Students League. Menkes malował kompozycje figuralne, portrety, akty, martwe natury i pejzaże. Oferowany obraz należy do rzadkich dziś przykładów wczesnej twórczości artysty pozostającego w okresie studiów pod wpływem krakowskiej szkoły krajobrazowej. Młodopolską proweniencję ma tu zarówno folklorystyczny temat jak i dynamiczny, szkicowy sposób malowania przywodzący na myśl płótna Kamockiego, Filipkiewicza i Tetmajera; zarysy chałup i formy pejzażu wydobywa swobodny dukt pędzla, zaś wyobrażoną przestrzeń budują spiętrzone plany kompozycyjne. Gama barwna oparta na dwutakcie żółcieni i zieleni sugestywnie oddaje ciepłą atmosferę słonecznego dnia. Element narracji wprowadza tu pierwszoplanowa postać chłopa prowadzącego krowę, któremu przygląda się uwieszone na żerdziach płotu dziecko. Omawiane dzieło repr. jest w publikacji Lipert Gallery "Sigmunt Menkes 1896-1986" (New York 1993, il. 1)