Leon Wyczółkowski początkowo studiował w warszawskiej Klasie Rysunkowej u R. Hadziewicza i W. Gersona. Dalszą naukę odbywał w Monachium, a w latach 1877-1879 uczył się w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych u J. Matejki. Przebywał potem we Lwowie, w Warszawie i na Ukrainie. W 1889 roku odbył podróż do Paryża. Do 1829 roku mieszkał w Krakowie, będąc do roku 1911 profesorem tamtejszej Akademii Sztuk Pięknych. Potem przeniósł się do warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych. Jako członek Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka" brał udział w jego pokazach oraz w wielu zagranicznych wystawach. Malarz za swą twórczość był wielokrotnie nagradzany. Malował obrazy historyczne, sceny rodzajowe, pejzaże, motywy architektoniczne, kwiaty. Używał farb olejnych, wodnych, pasteli. Przy każdej technice zawsze wykazywał szczególną wrażliwość na problem światła w malarstwie. Był równocześnie jednym z najlepszych grafików. Do wielkiego mistrzostwa doszedł w litografii.

57
Leon WYCZÓŁKOWSKI (1852 Huta Miastkowska k. Siedlec - 1936 Warszawa)

Krajobraz ukraiński, 1911

akwarela, papier; 18 x 27,5 cm w świetle passe-partout;
sygnowana i datowana po lewej stronie u dołu monogramem wiązanym: LW 911

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

Leon Wyczółkowski początkowo studiował w warszawskiej Klasie Rysunkowej u R. Hadziewicza i W. Gersona. Dalszą naukę odbywał w Monachium, a w latach 1877-1879 uczył się w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych u J. Matejki. Przebywał potem we Lwowie, w Warszawie i na Ukrainie. W 1889 roku odbył podróż do Paryża. Do 1829 roku mieszkał w Krakowie, będąc do roku 1911 profesorem tamtejszej Akademii Sztuk Pięknych. Potem przeniósł się do warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych. Jako członek Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka" brał udział w jego pokazach oraz w wielu zagranicznych wystawach. Malarz za swą twórczość był wielokrotnie nagradzany. Malował obrazy historyczne, sceny rodzajowe, pejzaże, motywy architektoniczne, kwiaty. Używał farb olejnych, wodnych, pasteli. Przy każdej technice zawsze wykazywał szczególną wrażliwość na problem światła w malarstwie. Był równocześnie jednym z najlepszych grafików. Do wielkiego mistrzostwa doszedł w litografii.