Obraz pochodzi ze zbiorów etnografa Piotra Gana i do 1945 roku znajdował się w majątku na Polesiu. Po zakończeniu wojny nadal figurował w kolekcji rodziny w Starachowicach i Kielcach. Pejzaż morski z niewielką żaglówką na horyzoncie, odznacza się stonowaną kolorystyką i delikatnymi pociągnięciami pędzla, wskazującymi na biegłość artystyczną twórcy. Wzorował się on na tradycji malarstwa marynistycznego, sięgającej początków XVII wieku i stale obecnej w ciągu następnych stuleci. Lekko wzburzone morze i ledwie zarysowana sylwetka żaglówki na horyzoncie tworzą specyficzną atmosferę nostalgii i skłaniają do refleksji. Obraz może być rozumiany w kategoriach malarskiej przenośni, symbolizującej kruchość ludzkiego życia w zestawieniu z potęgą natury. Niewielka żaglówka kołysząca się na falach jest znakiem obecności człowieka w świecie przyrody. Sygnatura pozostaje nieczytelna. Wyraźnie widoczne cztery ostatnie łacińskie litery, nie wskazują na artystę rosyjskiego, jak było to pierwotnie sugerowane, ale raczej na brytyjskiego lub niemieckiego. Obraz powstał prawdopodobnie latach 20. lub 30. XX wieku.