Pochodził z rosyjskiej rodziny prawosławnej. Ukończył Gimnazjum Państwowe w Płocku i w 1905 r. zdał egzamin na nauczyciela powiatowego. Następnie uczęszczał do szkoły malarskiej przy Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie ukończył trzy kursy. Po odbyciu służby wojskowej wrócił do Płocka w 1911 r. i przez kilka lat uczył kaligrafii, rysunków i kreślenia w Państwowym Gimnazjum Męskim. W czasie I wojny światowej służył w armii rosyjskiej. Po krótkim pobycie na Ukrainie w 1922 r. wrócił do Płocka. Pracował w Zarządzie Dróg Wodnych w Płocku. W 1943 r. oddelegowany został do Biura Elektrowni Miejskiej celem sporządzania pomiarów i planów elektrowni w Radziwiu. Po wojnie, w 1947 r. przeniesiony został do Zakładu Sieci Elektrycznych na stanowisko starszego kreślarza, z czasem został kierownikiem kreślarni. W 1958 r. przeszedł na emeryturę. Od tego czasu oddawał się już tylko malowaniu.
Artysta pozostawał przez lata na uboczu płockiego środowiska artystycznego. Zaproszony do udziału w wystawie w lutym 1932 r. zrezygnował z pokazu. Publicznie wystawiał po raz pierwszy w 1933 r. w sali Resursy Obywatelskiej w Płocku. W latach 50. brał udział w Wojewódzkiej Wystawie Plastyków Amatorów, choć jego warsztat malarza akwarelisty był już w pełni profesjonalny.
W kaplicy prawosławnej w Płocku zachowały się ikony, które wykonał na początku lat 30. XX w.
Akwarela, papier; 30 x 40 cm
Sygnowany p.d.: A. Kiriuszyn
Pochodził z rosyjskiej rodziny prawosławnej. Ukończył Gimnazjum Państwowe w Płocku i w 1905 r. zdał egzamin na nauczyciela powiatowego. Następnie uczęszczał do szkoły malarskiej przy Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie ukończył trzy kursy. Po odbyciu służby wojskowej wrócił do Płocka w 1911 r. i przez kilka lat uczył kaligrafii, rysunków i kreślenia w Państwowym Gimnazjum Męskim. W czasie I wojny światowej służył w armii rosyjskiej. Po krótkim pobycie na Ukrainie w 1922 r. wrócił do Płocka. Pracował w Zarządzie Dróg Wodnych w Płocku. W 1943 r. oddelegowany został do Biura Elektrowni Miejskiej celem sporządzania pomiarów i planów elektrowni w Radziwiu. Po wojnie, w 1947 r. przeniesiony został do Zakładu Sieci Elektrycznych na stanowisko starszego kreślarza, z czasem został kierownikiem kreślarni. W 1958 r. przeszedł na emeryturę. Od tego czasu oddawał się już tylko malowaniu.
Artysta pozostawał przez lata na uboczu płockiego środowiska artystycznego. Zaproszony do udziału w wystawie w lutym 1932 r. zrezygnował z pokazu. Publicznie wystawiał po raz pierwszy w 1933 r. w sali Resursy Obywatelskiej w Płocku. W latach 50. brał udział w Wojewódzkiej Wystawie Plastyków Amatorów, choć jego warsztat malarza akwarelisty był już w pełni profesjonalny.
W kaplicy prawosławnej w Płocku zachowały się ikony, które wykonał na początku lat 30. XX w.