wymiary: 28.5 x 22.5 cm,
akwaforta, papier
wymiary w świetle passe-partout
sygn. na płycie po lewej, pod sceną centralną: M Płoński f 1805
Uznawany za najlepszą graficzną pracę Płońskiego „Koszykarz, daje nam zgrupowany na jednej rycinie przegląd niemalże całej twórczości i zainteresowań artysty /.../ Jasna w walorze, precyzyjnym konturem rysowana postać handlarza występuje na szarym w ogólnej tonacji tle sterty koszów, w których gęsto kładziona krótka kreska pozwala nam odczytać niemalże rodzaj splotu wikliny. Ciemna plama kapelusza tworzy centralny akcent walorowy kompozycji, wyodrębniając zarazem z tła twarz modela. /.../ Marginesy ryciny wypełnia aż 12 drobnych kompozycji: znajdziemy tu zarówno scenki rodzajowe, rzadki u artysty szkic pejzażowy, jak i przede wszystkim pięknie rysowane i wnikliwie charakteryzowane głowy. Znajdziemy też /.../ psy, będące tak częstym tematem grafiki Płońskiego“.
(K. Czarnocka)

W twórczości artysty jest ta rycina „ukoronowaniem rodzajowej tematyki“, dziełem odznaczającym się „nie tylko ogromną precyzją kreski, ale i wielką subtelnością, i elegancją ujęcia, a także tak istotną dla Płońskiego charakterystyczną psychologią“.
(I. Jakimowicz)
Jako wybitne dzieło grafiki polskiej początku XIX wieku Koszykarz był wielokrotnie opisywany i reprodukowany.
Najważniejsze opracowania to:
- E. Rastawiecki, Słownik rytowników polskich, Poznań 1886;
- W. Tatarkiewicz, Michał Płoński, Monografie artystyczne pod red. M. Tretera, Tom X, Warszawa 1929, il. okładka oraz ostatnia tabl.;
- K. Czarnocka, Półtora wieku grafiki polskiej, Warszawa 1962, s. 61, il. na s. 60;
- I. Jakimowicz, Pięć wieków grafiki polskiej, Muzeum Narodowe w Warszawie, Warszawa 1997, s. 58, 350, il. na s. 56, nr kat. 457.